اختلال اضطراب جدایی،علائم راه های تشخیصی و درمانی آن را بشناسید!

چشمانش به در خیره مانده، گویی با رفتن هر قدم شما، تکه‌ای از وجودش کنده می‌شود، قلبش تند می‌تپد، دستانش یخ می‌بندد و اضطرابی وصف‌ناپذیر تمام وجودش را فرا می‌گیرد، این‌ها فقط گوشه‌ای از رنج‌های کودکی است که با اختلال اضطراب جدایی دست و پنجه نرم می‌کند.

قفس نامرئی اضطراب، دنیای این کودکان را محدود می‌کند. ترس از جدایی از والدین یا مراقبین، سایه‌ای همیشگی بر سر زندگی آن‌ها می‌اندازد و طعم شیرین استقلال و تجربه‌های جدید را به کامشان تلخ می‌کند.

اما این قفس، شکست‌ناپذیر نیست. با شناخت علائم، ریشه‌ها و راه‌های درمان، می‌توان به این کودکان کمک کرد تا بال‌های پرواز خود را بگشایند و طعم آزادی و استقلال را بچشند.

در این مقاله از کلینیک تخصصی روز مهر، همراه ما باشید تا با دنیای کودکان مبتلا به اختلال اضطراب جدایی آشنا شویم.

اختلال اضطراب جدایی  چیست؟

ترس از جدایی، تجربه‌ای طبیعی در دوران کودکی است. اما اختلال اضطراب جدایی، فراتر از یک ترس ساده است.

کودکان مبتلا به این اختلال، در زمان جدایی از والدین یا مراقبین خود، دچار اضطراب شدید و غیرقابل کنترلی می‌شوند. این اضطراب می‌تواند به حدی باشد که از رفتن به مدرسه، مهدکودک، یا حتی حضور در جمع دوستان خود امتناع کنند.

اضطراب جدایی به احساس خشم و اضطرابی اطلاق می شود که در هنگام جدا شدن افراد از عزیزانشان ایجاد می شود.

توجه به این نکته مهم است که این نوع اضطراب جدایی از اضطراب جدایی که معمولاً در نوزادان و کودکان نوپا تجربه می شود متمایز است، اگرچه برخی افراد ممکن است به اشتباه این دو را اشتباه بگیرند.

به طور معمول، اضطراب جدایی به دلیل ترس از دوری از خانه و خانواده رخ می دهد و افراد مبتلا به این وضعیت اغلب نگرانی های بیش از حد و مداوم را تجربه می کنند.

اختلال اضطراب جدایی شامل علائم متعددی از جمله ترس ها و اضطراب های مداوم، باورهای غیرمنطقی مبنی بر اینکه جدایی ممکن است منجر به جدایی شود، امتناع از حضور در مدرسه یا ترک خانه، مشکل در خوابیدن در زمان غیبت شخصی که برایشان مهم است، کابوس های شبانه و علائم فیزیکی مانند سردرد، حالت تهوع و از دست دادن اشتها.

اگرچه اختلال اضطراب جدایی بیشتر در کودکان و نوجوانان مشاهده می شود، برخی از بزرگسالان نیز می توانند این وضعیت را تجربه کنند.

 تحقیقات انجام شده در سال 2008 نشان می دهد که تقریباً 4.1٪ از کودکان دارای اختلال اضطراب جدایی هستند و به طور نگران کننده ای، حدود 36.1٪ از کودکان مبتلا درمان نمی شوند که منجر به تداوم این اختلال در بزرگسالی می شود.