این سؤال که چند درصد بیماران ام اس فلج میشوند؟ یکی از دغدغههای اصلی این افراد است. در حالی که ام اس میتواند بر سیستم عصبی مرکزی تاثیر بگذارد و منجر به مشکلات حرکتی شود، خبر خوب این است که اکثر بیماران ام اس هرگز فلج کامل نمیشوند.
طبق آمار، حدود 80 درصد از افراد مبتلا به ام اس هرگز دچار ناتوانی های شدید و فلج کننده نمی شوند.
مسیر بیماری ام اس در افراد مختلف متفاوت است. برخی از افراد دورههای عود و فروکش بیماری را تجربه میکنند، در حالی که برخی دیگر شاهد پیشرفت تدریجی بیماری هستند.
با این حال، پیشرفتهای چشمگیری در درمان ام اس در سالهای اخیر رخ داده است. داروها و روشهای درمانی جدید میتوانند به کنترل علائم بیماری، کند کردن پیشرفت آن و بهبود کیفیت زندگی افراد مبتلا به ام اس کمک کنند.
در این مطلب از کلینیک تخصصی مغز و اعصاب روز مهر، به این سؤال که چند درصد بیماران ام اس فلج میشوند؟ پاسخ میدهیم و راههای پیشگیری از آن را برای شما توضیح میدهیم، پس تا انتهای مطلب با ما همراه باشید.
چند درصد بیماران ام اس فلج میشوند؟
بر اساس آمارهای موجود، اکثر افراد مبتلا به بیماری اماس، قدرت راه رفتن خود را حفظ میکنند، اما برخی از آنها به کمک عصا یا واکر نیاز دارند و دیگران به دلیل خستگی یا ضعف، ممکن است از ویلچر یا اسکوتر استفاده کنند. اطلاعات نشان میدهد که حدود 75 تا 80 درصد از بیماران اماس، هیچگاه از ویلچر استفاده نمیکنند.
جامعه علمی جهانی امیدوار است که تحقیقات بیشتری در زمینه اماس انجام شود تا به درمانهای بهتری برای بهبود علائم این بیماری دست پیدا کنند.
انجمن ملی مولتیپل اسکلروزیس ایالات متحده، بررسی دلایل تأثیر اماس بر سیستم ایمنی و عصبی را یکی از حوزههای اساسی تحقیقات معرفی کرده است.
محققان امیدوارند با درک بهتری از مکانیسمهای حمله سیستم ایمنی به بافت عصبی سالم، درمانهای جدید و مؤثرتری ارائه دهند تا پیشرفت بیماری را کندتر کنند و از فلج شدن در افراد مبتلا به اماس جلوگیری کنند.
چالشهایی مانند فلج شدن، پیشگیری از آن و درمان اماس هنوز برای پژوهشهای آینده باقی مانده است. اما چرا برخی افراد به فلج مبتلا میشوند؟ آیا افراد مبتلا به اماس میتوانند از فلج جلوگیری کنند؟ آیا امکان پیشگیری از فلج در بیماران اماس وجود دارد؟ و آیا درمانی برای بیماری اماس وجود دارد؟
چه عواملی باعث فلج شدن در بیماری ام اس میشود؟
بیماری آسیب به متعدد سلولهای عصبی یا MS، با آسیب به پوشش محافظ اعصاب یعنی میلین، منجر به از دست دادن نورونها میشود.
این باعث میشود که پیامهایی که میرود به مغز و از آن میآید، دچار اختلال شود. این اختلال میتواند به مشکلات حرکتی، بیاختیاری، افسردگی و اختلالات جنسی منجر شود.
دلیلی که برای بعضی از بیماران اماس فلج شدن یا مشکلات حرکتی رخ میدهد، در حالی که برای بعضی از افراد اتفاق نمیافتد و به تفاوت علائم بین افراد برمیگردد.
ممکن است یک فرد به شدت تحت تأثیر خستگی یا از دست دادن بینایی باشد، در حالی که فرد دیگر این موارد را تجربه نکند و علائم متفاوتی داشته باشد.
علائمی مانند بیحسی، تاری دید و ضعف عضلانی ممکن است با گذر زمان برای بعضی تشدید شوند، در حالی که برای دیگران ممکن است رفتوبرگشتی باشند.
فلج شدن در بیماری اماس به شدت بستگی به شدت بیماری و محل آسیب دیدگی دارد. ممکن است برخی از بیماران از دیدن علائم اماس ناامید شوند، اما بر اساس تحقیقات، میتوان اقداماتی برای کنترل پیشرفت بیماری انجام داد.
علائم هشدار دهنده فلج شدن در ام اس چیست؟
هیچ علامت واحدی برای پیش بینی فلج شدن در ام اس وجود ندارد. با این حال، برخی از علائم که ممکن است نشان دهنده افزایش خطر باشند عبارتند از:
- بی حسی یا ضعف ناگهانی در یک یا چند اندام
- مشکلات تعادل یا راه رفتن
- تغییرات بینایی
- خستگی شدید
باورهای غلط درباره فلج شدن بیماری ام اس
در اینجا به برخی از رایجترین باورهای غلط و حقایق مربوط به آنها میپردازیم:
باور غلط 1: تمام افراد مبتلا به ام اس در نهایت فلج می شوند.
حقیقت: حدود 80 درصد از افراد مبتلا به ام اس هرگز دچار ناتوانی های شدید و فلج کننده نمی شوند.
مسیر بیماری ام اس در افراد مختلف متفاوت است. برخی از افراد دوره های عود بیماری را تجربه می کنند و در بین این دوره ها به طور کامل بهبود می یابند، در حالی که برخی دیگر شاهد پیشرفت تدریجی بیماری هستند.
باور غلط 2: ام اس همیشه منجر به فلج پاها می شود.
حقیقت: در حالی که ضعف و بی حسی پاها از علائم شایع ام اس است، این بیماری میتواند بر هر قسمتی از بدن، از جمله بازوها، صورت و حتی مثانه و روده نیز تاثیر بگذارد.
باور غلط 3: اگر ام اس دارم، فلج شدن من قطعی است.
حقیقت: هیچ راهی برای پیش بینی اینکه چه کسی به ام اس مبتلا می شود و چه کسی دچار فلج می شود وجود ندارد. با این حال، عوامل متعددی می تواند بر پیشرفت بیماری تاثیر بگذارد، از جمله سن، جنس، سابقه خانوادگی، نژاد و سبک زندگی.
باور غلط 4: هیچ کاری نمی توانم برای جلوگیری از فلج شدن در ام اس انجام دهم.
حقیقت: در حالی که هیچ درمان قطعی برای ام اس وجود ندارد، اقداماتی وجود دارد که میتوانید برای کاهش خطر و بهبود کیفیت زندگی خود انجام دهید، از جمله:
- دنبال کردن برنامه درمانی خود: این شامل مصرف داروهای تجویز شده و شرکت در جلسات فیزیوتراپی و سایر درمانها است.
- حفظ یک سبک زندگی سالم: این شامل داشتن یک رژیم غذایی متعادل، ورزش منظم و عدم سیگار کشیدن است.
- مدیریت استرس: استرس می تواند علائم ام اس را بدتر کند. یافتن راه هایی برای مدیریت استرس مانند یوگا، مدیتیشن یا گذراندن وقت در طبیعت می تواند مفید باشد.
- پیوستن به یک گروه حمایتی: صحبت با سایر افراد مبتلا به ام اس میتواند به شما در درک بهتر بیماری و مقابله با آن کمک کند.
روشهای کاهش خطر فلج در ام اس
اگرچه هنوز هیچ درمان قطعی برای ام اس وجود ندارد، اما به نظر میرسد که با مدیریت مناسب میتوان بهبود قابل توجهی در بیماران ام اس داشت. این رویکرد درمانی میتواند از فلج در ام اس جلوگیری کند و یا حداقل برای کاهش مشکلات حرکتی کمک کند.
سه مورد کلیدی برای رسیدن به اهداف درمانی در ام اس عبارتند از: شروع به موقع درمان، اجرای صحیح دستورالعملهای پزشکی و مراقبتهای مداوم.
علاوه بر مصرف داروهای تجویزی، روشهای مکمل و جایگزین مانند ورزش، مصرف مکملهای غذایی و تمرینات ذهنی نیز میتوانند بهبود وضعیت بیمار کمک کنند.
تحقیقات نشان میدهند که کمبود ویتامین دی میتواند ریسک ابتلا به ام اس را افزایش دهد؛ بنابراین، مصرف مکمل ویتامین دی میتواند به کاهش فعالیت بیماری کمک کند.
همچنین، برنامههای منظم ورزشی و تمرینات ذهنی مانند یوگا و مدیتیشن میتوانند پیشرفت ام اس را کندتر کنند. اما برای بهبود بهتر و کنترل علائم ام اس، بهتر است با پزشک متخصص مشورت کرد و به ترکیب مناسبی از درمانهای مختلف رسید.
درمان فلج شدن در ام اس چیست؟
فلج شدن ممکن است برای بسیاری از افراد مبتلا به این بیماری پیش بیاید. ام اس یک بیماری اتوایمنی است که اعصاب مرکزی را تحت حمله قرار میدهد و میتواند به تخریب آسیب مغزی و نخاعی منجر شود.
به طور کلی، فلج شدن به معنای از دست دادن قابلیت حرکت و حس در یک بخش از بدن است. این مشکل میتواند بر اثر خراشیدگی، فشار، یا تخریب اعصاب اتونومی و حرکتی به وجود بیاید.
برای درمان فلج شدن در افراد مبتلا به ام اس، روشهای مختلفی وجود دارد که هدف اصلی آنها بهبود عملکرد حرکتی و کیفیت زندگی افراد مبتلا است. یکی از اصلیترین روشها برای درمان فلج شدن در ام اس، فیزیوتراپی و تمرینات حرکتی متناسب با نیازهای هر فرد است.
این تمرینات با کمک فیزیوتراپیستها و متخصصان توانبخشی انجام میشود و میتواند بهبود قابل توجهی در حرکت و عملکرد عضلات داشته باشد.
علاوه بر این، استفاده از داروهای ضد التهاب و مهارکنندههای سیستم ایمنی نیز میتواند به کنترل التهاب و بهبود علائم فلج شدن کمک کند. در موارد شدیدتر، جراحی نیز ممکن است به عنوان یک گزینه در نظر گرفته شود تا اعصاب آسیبدیده تعمیر شده و حالت فلج شدن بهبود یابد.
سخن پایانی
در نهایت میتوان گفت که با توجه به نوع و شدت بیماری، برای برخی از بیماران ام اس، وضعیت پیشرفت پیدا میکند و احتمال ایجاد فلج نیز وجود دارد.
اما نباید فکر کرد که همه افراد مبتلا به ام اس فلج میشوند. بر اساس آمارها، حدود 20-40 درصد افراد مبتلا به ام اس در طول عمر خود با فلج مواجه میشوند.
این درصد متغیر است و بسته به عوامل مختلفی از جمله نوع بیماری، تداوم درمان، سن و سلامتی بیمار میتواند متفاوت باشد.
از طرف دیگر، بسیاری از افراد مبتلا به ام اس موفق به مدیریت علائم بیماری شده و توانایی حرکتی خود را حفظ کردهاند. این نشان میدهد که با مراقبت مناسب و درمان صحیح، امکان پیشگیری از فلج در افراد مبتلا به ام اس وجود دارد.