همه ما در لحظات مختلف زندگی خود علائم اضطراب مانند احساس ترس، نگرانی و استرس‌هایی را تجربه می‌کنیم و گاهی اوقات این احساسات این قدرت را دارند که بر ما غلبه کنند و مانع از فعالیت‌های مهم زندگی شوند.
اختلالات اضطراب و هراس می‌توانند طیف وسیعی از علائم جسمی و رانی را ایجاد کنند و بسیاری از مردم نمی‌دانند که علائم آنها ناشی از یک اختلال اضطراب است.
بسیاری از مردم نگران این هستند که علائم آنها ناشی از یک بیماری زمینه‌ای جدی است که منجر به استرس و اضطراب بیشتر در آنها می‌شود.
این باور غلط را می‌توان با یادگیری درمورد اضطراب و تشخیص علائم فیزیکی شکست داد.
ما در این مطلب از کلینیک تخصصی روز مهر قصد داریم 10 علائم رایج اضطراب را برای شما توضیح دهیم.
10. علائم اضطراب را بشناسید!
1. ترس
ترس یک واکنش عاطفی رایج است که می‌تواند توسط اضطراب ایجاد شود.
هنگام تجربه اضطراب، مغز یک تهدید را درک می‌کند، چه واقعی باشد و چه ساخته ذهن باشد همچنین واکنش جنگ یا گریز بدن را فعال می‌کند.
این پاسخ شامل ترشح هورمون‌های استرس مانند آدرنالین و کورتیزول است که بدن را برای مقابله با تهدید یا فرار از آن آماده می‌کند.
پاسخ ترس که اغلب با اضطراب همراه است می‌تواند به طرق مختلف ظاهر شود، از جمله:
- احساسات جسمانی: ترس ناشی از اضطراب می‌تواند منجر به علائم فیزیکی مانند افزایش ضربان قلب، تنفس سریع، تعریق، لرزش و احساس بی قراری شود.
- پاسخ‌های شناختی: ترس همراه با اضطراب می‌تواند منجر به علائم شناختی؛ مانند افکار مزاحم، نگرانی بیش از حد، فاجعه‌سازی و تمرکز بیش از حد هوشیار بر تهدیدات بالقوه یا پیامدهای منفی شود.
- رفتارهای اجتنابی: ترس می‌تواند باعث شود افراد از موقعیت‌ها، مکان‌ها یا فعالیت‌هایی که تصور می‌کنند باعث ایجاد اضطراب می‌شوند اجتناب کنند. این اجتناب می‌تواند تلاشی برای کاهش ترس آنها با دور ماندن از تهدیدات درک شده باشد.
توجه به این نکته مهم است که اگرچه ترس و اضطراب به هم مرتبط هستند، اما یکسان نیستند.
ترس معمولاً پاسخی به یک تهدید فوری است، در حالی که اضطراب اغلب شامل یک احساس کلی‌تری از ناراحتی و نگرانی در مورد رویدادهای آینده یا نامطمئن است.
اضطراب می‌تواند پاسخ ترس را تشدید کند و آن را پایدارتر کند.
2. علائم اضطراب و ارتباط آن با نگرانی
نگرانی یکی از علائم اضطراب است و می‌تواند منبع مهمی از ناراحتی برای افرادی باشد که اختلالات اضطرابی را تجربه می‌کنند.
نگرانی اغلب شامل افکار یا نگرانی‌های تکراری در مورد رویدادهای احتمالی آینده یا تهدیدات درک شده است.
در اینجا اطلاعاتی در مورد رابطه بین اضطراب و نگرانی وجود دارد:
- نگرانی بیش از حد و غیر قابل کنترل: افراد مبتلا به اختلالات اضطرابی ممکن است نگرانی بیش از حد و غیر قابل کنترلی را در مورد جنبه‌های مختلف زندگی خود مانند کار، سلامت، روابط یا کارهای روزمره تجربه کنند.
این نگرانی مداوم می‌تواند ناراحت کننده باشد و در عملکرد روزانه اختلال ایجاد کند.
- تفکر فاجعه آمیز: نگرانی مرتبط با اضطراب اغلب شامل تفکر فاجعه آمیز است، جایی که افراد بدترین نتایج ممکن را پیش بینی می‌کنند یا بیش از حد بر خطرات احتمالی تمرکز می‌کنند.
این سبک تفکر می‌تواند اضطراب را تداوم بخشد و پریشانی را افزایش دهد.
- تظاهرات جسمانی و شناختی: نگرانی می‌تواند هم تظاهرات جسمانی و هم تظاهرات شناختی داشته باشد.
از نظر جسمی، نگرانی می‌تواند منجر به علائمی مانند تنش عضلانی، بی قراری، مشکل در تمرکز و اختلال در خواب شود.
از نظر شناختی، نگرانی می‌تواند شامل یک فرایند فکری بیش فعال و تکراری، نشخوار فکری در مورد مشکلات بالقوه یا بدترین سناریوها باشد.
- تأثیر بر حل مسئله: به طور متناقض، نگرانی بیش از حد همراه با اضطراب می‌تواند مانع از توانایی‌های حل مسئله شود.
تمرکز مداوم بر تهدیدات بالقوه می‌تواند روشن فکر کردن و یافتن راه‌حل‌های مؤثر برای مشکلات را چالش‌برانگیز کند و منجر به چرخه‌ای از نگرانی و افزایش اضطراب شود.
3. وحشت
حملات پانیک دوره‌های شدید وحشت یا پریشانی است که می‌تواند ناشی از اضطراب باشد.
آنها اغلب ناگهانی و غیرمنتظره هستند و با علائم فیزیکی و احساسی همراه هستند.
در اینجا اطلاعاتی در مورد حملات پانیک و رابطه آنها با اضطراب آورده شده است:
- علائم فیزیکی: حملات پانیک می‌تواند باعث ایجاد طیفی از احساسات فیزیکی مانند ضربان قلب سریع، درد قفسه سینه، تنگی نفس، سرگیجه، تعریق، لرزش و احساس خفگی یا خفگی شود.
این علائم می‌تواند شبیه علائم حمله قلبی باشد و افراد را به ترس از اینکه در معرض خطر فوری یا حتی مرگ قرار دارند، وادار کند.
- علائم عاطفی: حملات پانیک همچنین می‌تواند باعث ناراحتی عاطفی شدید، از جمله ترس، احساس عذاب قریب‌الوقوع، و از دست دادن کنترل یا جدا شدن از واقعیت شود.
برخی از افراد ممکن است ترس از دیوانه شدن یا از دست دادن ذهن خود را در طول حمله پانیک تجربه کنند.
- مدت و عواقب آن: حملات پانیک معمولاً در عرض چند دقیقه به اوج خود می‌رسد و معمولاً حدود 10 تا 30 دقیقه طول می‌کشد.
اگرچه برخی از علائم ممکن است برای مدت طولانی‌تری باقی بمانند. پس از حمله پانیک، افراد ممکن است همچنان اثرات باقیمانده‌ای مانند خستگی، تحریک‌پذیری و افزایش احساس آسیب‌پذیری را احساس کنند.
- محرک‌ها و اضطراب پیش‌بینی‌کننده: حملات پانیک می‌تواند به طور غیرمنتظره رخ دهد یا ممکن است در موقعیت‌ها یا شرایط خاص ایجاد شود.
علاوه بر این، ترس از تجربه یک حمله پانیک دیگر ممکن است منجر به اضطراب پیش بینی شود، جایی که افراد در مورد احتمال حملات آینده مضطرب می‌شوند که می‌تواند بر زندگی و فعالیت‌های روزمره آنها تأثیر بگذارد.
4. علائم اضطراب و ارتباط آن با بی‌خوابی
بی خوابی یا مشکل در خوابیدن، یک علامت رایج است که می‌تواند ناشی از اضطراب باشد یا تشدید شود.
در اینجا اطلاعاتی در مورد رابطه بین اضطراب و بی خوابی وجود دارد:
- افکار مسابقه‌ای: اضطراب می‌تواند منجر به تند افکار، نگرانی و ناتوانی در آرام کردن ذهن شود و به خواب رفتن یا به خواب ماندن سخت شود.
افکار مضطرب و نگرانی در مورد جنبه‌های مختلف زندگی می‌تواند ذهن را فعال نگه دارد و از آرامش و خواب جلوگیری کند.
- بیش از حد برانگیختگی: اضطراب پاسخ استرس بدن را فعال می‌کند و منجر به حالت برانگیختگی می‌شود.
این حالت تشدید شده می‌تواند آرامش جسمی و ذهنی را چالش برانگیز کند و به خواب رفتن و به خواب ماندن سخت‌تر شود.
- علائم فیزیولوژیکی: اضطراب می‌تواند باعث علائم فیزیکی مانند افزایش ضربان قلب، تنش عضلانی و بی قراری شود که می‌تواند خواب را بیشتر مختل کند.
این علائم می‌تواند باعث شود که افراد احساس خستگی کنند و احساس آرامش کافی برای خواب را دشوار کنند.
- بیداری شبانه: بی خوابی مرتبط با اضطراب نیز می‌تواند به صورت بیدار شدن در طول شب و مشکل در به خواب رفتن ظاهر شود.
این می‌تواند نتیجه کابوس‌ها یا افکار مضطرب باشد که در طول شب دوباره ظاهر می‌شوند.
- چرخه معیوب: بی خوابی ناشی از اضطراب اغلب یک چرخه معیوب ایجاد می‌کند. کمبود خواب می‌تواند منجر به افزایش سطح اضطراب شود و اضطراب می‌تواند اختلالات خواب را بدتر کند.
این چرخه می‌تواند خود را تداوم بخشد مگر اینکه مداخلاتی برای رفع اضطراب و بی خوابی انجام شود.
5. مشکلات گوارشی
اضطراب در واقع می‌تواند باعث ایجاد طیف وسیعی از مشکلات گوارشی شود. وقتی اضطراب را تجربه می‌کنیم، پاسخ استرس بدن ما فعال می‌شود که می‌تواند بر عملکرد سیستم گوارش ما تأثیر بگذارد. در اینجا برخی از مشکلات گوارشی رایج مرتبط با اضطراب آورده شده است:
- حالت تهوع: اضطراب می‌تواند باعث ایجاد احساس بی حالی یا ناراحتی معده شود. این اغلب می‌تواند منجر به احساس میل به استفراغ یا استفراغ واقعی شود.
- رفلاکس اسید: اضطراب و استرس می‌تواند تولید اسید معده را افزایش دهد و منجر به علائم رفلاکس اسید معده شود. رفلاکس اسید زمانی اتفاق می‌افتد که اسید معده به مری برگردد و باعث سوزش سر دل و ناراحتی شود.
- اسهال و/یا یبوست: اضطراب می‌تواند بر حرکت طبیعی دستگاه گوارش تأثیر بگذارد و منجر به تغییر در عادات روده شود. برخی از افراد ممکن است مدفوع شل یا اسهال مکرر را تجربه کنند، در حالی که برخی دیگر ممکن است دچار یبوست شوند.
- درد شکم: تنش و استرس ناشی از اضطراب می‌تواند باعث انقباضات عضلانی و سفت شدن شکم و در نتیجه درد یا گرفتگی شکم شود.
- نفخ و گاز: اضطراب می‌تواند هضم غذا را مختل کند و منجر به افزایش تولید گاز و نفخ شود. این می‌تواند باعث ناراحتی و احساس سیری بیش از حد شود.
توجه به این نکته مهم است که این علائم گوارشی می‌تواند توسط عوامل مختلف دیگری مانند عادات غذایی، داروها یا شرایط پزشکی زمینه‌ای نیز ایجاد شود.
بنابراین، همیشه توصیه می‌شود برای تشخیص دقیق با یک متخصص مراقبت‌های بهداشتی مشورت کنید.
6. تعریق بیش از اندازه
عرق‌کردن یک واکنش فیزیکی رایج در لحظات تشدید اضطراب یا استرس است.
پاسخ استرس بدن که توسط ترشح هورمون‌های استرس مانند آدرنالین تحریک می‌شود، می‌تواند منجر به افزایش تعریق به عنوان راهی برای تنظیم دمای بدن شود.
در اینجا نگاهی دقیق‌تر به چگونگی اضطراب می‌تواند باعث تعریق شود:
- فعال سازی سیستم عصبی سمپاتیک: هنگامی که ما اضطراب را تجربه می‌کنیم، سیستم عصبی سمپاتیک که به عنوان پاسخ “جنگ یا گریز” نیز شناخته می‌شود، فعال می‌شود.
این پاسخ بدن را برای مقابله با تهدیدات درک شده آماده می‌کند. یکی از اثرات این فعال سازی افزایش فعالیت غدد عرق است که منجر به تعریق می‌شود.
- افزایش ضربان قلب و دمای بدن: اضطراب می‌تواند ضربان قلب را افزایش دهد و دمای بدن را به دلیل ترشح هورمون‌های استرس افزایش دهد.
تعریق به خنک شدن بدن و تنظیم دمای آن کمک می‌کند.
- استرس عاطفی و روانی: اضطراب نه تنها بر بدن تأثیر می‌گذارد؛ بلکه با استرس عاطفی و روانی نیز همراه است.
این واکنش استرس ترکیبی می‌تواند به تعریق بیش از حد کمک کند، به ویژه در لحظات اضطراب شدید.
- غدد عرق بیش فعال: افراد مبتلا به اضطراب ممکن است غدد عرق بیش از حد فعال داشته باشند. این بدان معناست که حتی در موقعیت‌های غیر اضطرابی، ممکن است به دلیل حساسیت شدید غدد عرق به محرک‌های عاطفی، تعریق بیش از حد را تجربه کنند.
توجه به این نکته مهم است که تعریق بیش از حد می‌تواند با شرایط پزشکی مانند هیپرهیدروزیس، پرکاری تیروئید یا برخی داروها نیز همراه باشد.
7. کناره گیری اجتماعی
کناره گیری اجتماعی ناشی از اضطراب یک تجربه رایج برای بسیاری از افراد است.
اضطراب می‌تواند موقعیت‌های اجتماعی را طاقت فرسا و ناراحت کننده کند و باعث شود افراد به طور کامل از آنها دوری کنند.
این می‌تواند تأثیر قابل توجهی بر کیفیت زندگی افراد داشته باشد، زیرا ارتباطات اجتماعی برای سلامت روان و رفاه مهم هستند.
انواع مختلفی از اختلالات اضطرابی وجود دارند که می‌توانند به کناره گیری اجتماعی کمک کنند، از جمله اختلال اضطراب اجتماعی، اختلال اضطراب فراگیر و اختلال هراس.
این شرایط می‌تواند باعث ایجاد احساس شدید ترس، نگرانی و عصبی شود و درگیر شدن در موقعیت‌های اجتماعی را دشوار کند.
اگر به دلیل اضطراب کناره گیری اجتماعی را تجربه می‌کنید، مهم است که از یک متخصص سلامت روان کمک بگیرید.
آنها می‌توانند استراتژی‌هایی را برای مدیریت اضطراب به شما ارائه دهند و به تدریج شما را با موقعیت‌های اجتماعی دوباره آشنا کنند.
درمان شناختی رفتاری (CBT) یک درمان رایج برای اختلالات اضطرابی است و می‌تواند در کاهش علائم و بهبود عملکرد اجتماعی مؤثر باشد.
علاوه بر جستجوی کمک حرفه‌ای، استراتژی‌های خودمراقبتی نیز وجود دارد که می‌تواند به مدیریت اضطراب و ارتقای تعامل اجتماعی کمک کند.
اینها شامل ورزش منظم، مدیتیشن ذهن آگاهی و درگیر شدن در فعالیت‌هایی است که برای شما شادی و رضایت به ارمغان می‌آورد.
8. علائم اضطراب و تحریک پذیری را بشناسید!
تحریک پذیری ناشی از اضطراب یک علامت رایج است که بسیاری از افراد آن را تجربه می‌کنند.
اضطراب می‌تواند باعث طیفی از علائم جسمی و احساسی از جمله تحریک پذیری، بی قراری و مشکل در تمرکز شود.
این علائم می‌تواند ناراحت کننده باشد و در زندگی روزمره اختلال ایجاد کند.
اضطراب از طرق مختلفی می‌تواند باعث تحریک پذیری شود.
اول، اضطراب می‌تواند باعث شود بدن هورمون‌های استرس مانند کورتیزول و آدرنالین ترشح کند که می‌تواند احساس تنش و تحریک پذیری را افزایش دهد.
دوم، اضطراب می‌تواند افکار و نگرانی‌های منفی ایجاد کند که می‌تواند منجر به تحریک پذیری و ناامیدی شود.
در نهایت، اضطراب می‌تواند علائم فیزیکی مانند تنش عضلانی و سردرد ایجاد کند که می‌تواند به تحریک پذیری کمک کند.
اگر تحریک پذیری ناشی از اضطراب را تجربه می‌کنید، چندین استراتژی وجود دارد که می‌تواند به شما کمک کند.
مهم است که اضطراب اصلی را شناسایی کرده و به آن رسیدگی کنید. این ممکن است مستلزم کمک گرفتن از یک متخصص سلامت روان باشد که می‌تواند استراتژی‌هایی را برای مدیریت اضطراب و کاهش علائم تحریک پذیری به شما ارائه دهد.
9. افزایش ضربان قلب
افزایش ضربان قلب به دلیل اضطراب یک علامت فیزیکی رایج است که بسیاری از افراد آن را تجربه می‌کنند.
اضطراب می‌تواند باعث ترشح هورمون‌های استرس مانند آدرنالین و کورتیزول در بدن شود که می‌تواند ضربان قلب و فشار خون را افزایش دهد.
این معمولاً به عنوان پاسخ “جنگ یا گریز” نامیده می‌شود که پاسخ طبیعی بدن به استرس است.
اگر به دلیل اضطراب افزایش ضربان قلب را تجربه می‌کنید، چندین استراتژی وجود دارد که می‌تواند به شما کمک کند.
اول، مهم است که اضطراب اصلی را شناسایی کرده و به آن رسیدگی کنید.
10. دردهای عضلانی
دردهای عضلانی ناشی از اضطراب یک علامت فیزیکی رایج است که بسیاری از افراد آن را تجربه می‌کنند.
اضطراب می‌تواند باعث ترشح هورمون‌های استرس مانند کورتیزول و آدرنالین در بدن شود که می‌تواند منجر به تنش و درد عضلانی شود.
این تنش را می‌توان در قسمت‌های مختلف بدن از جمله گردن، شانه‌ها، پشت و فک احساس کرد.
اگر دردهای عضلانی ناشی از اضطراب را تجربه می‌کنید، چندین استراتژی وجود دارد که می‌تواند به شما کمک کند.
به طور کلی، تأثیری که روی فرد می‌گذارد می‌تواند در مدت زمان طولانی‌تر شود. به همین دلیل، مهم است که بررسی و مدیریت خطر می‌گیرد.
اما مشکلات متفاوتی به هر فرد و به هر شرایطی که می‌شوند. در صورت داشتن نیازها یا مشکلات خاص، بهتر است با ارائه یک خدمات بهداشتی مشورت کنید و به شما در مورد نیازهای خاص خود بپردازید.
این ارائه می‌تواند به شما کمک کند تا روش‌ها و ابزارهای مدیریتی مناسب برای شرایط خاص را بیابید.
راه‌های متعددی وجود دارد که می‌توان با استفاده از آنها می‌توان اضطراب را مدیریت کنید.
شما می‌توانید با روش‌های تنفسی، تمرینات استراحت و روش‌های مدیریت استرس می‌توانید خودتان را آموزش دهید و از آنها استفاده کنید.
علاوه بر این، در حال حاضر متداول، روش‌های مورد استفاده در درمانی هستند که می‌توانید شما را یاری کنید تا با طرح‌های درمانی مناسب و مهارت‌های مدیریت سلامت، بهبود یابید.
مشاوره و با یک متخصص روان‌شناسی می‌تواند پاسخ‌های مناسب و مدیریت مناسبی را به شما ارائه دهد.
