۵ علت اثبات شده اوتیسم در بارداری و عوامل خطر اوتیسمی شدن جنین را بشناسید!

آیا اوتیسم از مادر به ارث میرسد؟

اوتیسم به عنوان یک اختلال پیچیده، تحت تأثیر عوامل ژنتیکی و محیطی قرار دارد. تحقیقات نشان می‌دهند که عوامل ژنتیکی نقش مهمی در بروز این اختلال دارند و احتمال انتقال آن از والدین به فرزندان وجود دارد. به طور کلی، تخمین زده می‌شود که بین ۵۰ تا ۸۳ درصد از موارد اوتیسم به عوامل ارثی مربوط می‌شود.

 این بدان معناست که اگر یکی از والدین یا نزدیکان خانواده به اوتیسم مبتلا باشد، احتمال ابتلای فرزند به این اختلال افزایش می‌یابد.با این حال، اوتیسم به سادگی از مادر یا پدر به فرزند منتقل نمی‌شود و این اختلال نتیجه تعامل پیچیده‌ای از عوامل ژنتیکی و محیطی است.

 به عنوان مثال، عواملی مانند سن والدین، قرارگیری در معرض مواد شیمیایی، عفونت‌ها و شرایط بارداری می‌توانند در بروز اوتیسم مؤثر باشند.

 بنابراین، در حالی که ژنتیک نقش مهمی در ابتلا به اوتیسم دارد، نمی‌توان به طور قطعی گفت که این اختلال به طور مستقیم از مادر به فرزند منتقل می‌شود.

5 علت اثبات شده در بروز اوتیسم شدن جنین چیست؟

چندین مطالعه خوب و بزرگ، ارتباطی بین برخی عوامل مرتبط با بارداری و اوتیسم پیدا کرده‌اند و نتایج در مطالعات بعدی بازتولید شده‌اند.

بنابراین، این عوامل معتبر هستند، اگرچه خطر ابتلا به اوتیسم را فقط اندکی افزایش می‌دهند. اگر بتوانید این خطرات را به حداقل برسانید، احتمال داشتن فرزند اوتیستیک در شما کاهش می‌یابد.

1.استفاده از داروهای ضد صرع

برخی از داروهای رایج ضد صرع، به ویژه والپروات (که با نام تجاری Depakote فروخته می‌شود)، نشان داده شده است که در هنگام مصرف توسط والدین باردار در دوران بارداری، خطر ابتلا به اوتیسم را افزایش می‌دهند. والپروات، به ویژه، ممکن است خطر را تا 10٪ افزایش دهد. 

اگر قصد بارداری دارید، با متخصص مغز و اعصاب خود در مورد تغییر یا حتی قطع دارو برای کاهش خطر ابتلا به اوتیسم صحبت کنید.

2.استفاده از داروهای ضد افسردگی

استفاده از داروهای ضد افسردگی، به ویژه مهارکننده‌های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs) نیز با خطر اوتیسم مرتبط است.

یافته‌های یک مرور سیستماتیک و متاآنالیز در سال 2015 از افزایش خطر ابتلا به اوتیسم در کودکان مادرانی که در دوران بارداری در معرض  داروهای ضد افسردگی هستند، حمایت می‌کند. 

3. ارتباط اوتیسم در بارداری و سن بالای والدین 

سن والدین یکی از عوامل مهم در بروز اوتیسم است. مطالعات نشان می‌دهند که والدین مسن‌تر احتمال بیشتری دارند که فرزندانی با اختلالات طیف اوتیسم داشته باشند. به طور خاص، شواهد موجود حاکی از آن است که این پدیده زمانی که پدران مسن‌تر هستند، بیشتر محتمل است.

یکی از مطالعات بزرگ نشان داد که اگر پدر در زمان تولد فرزند بیش از ۴۰ سال سن داشته باشد، خطر ابتلای فرزند به اوتیسم تقریباً دو برابر می‌شود.

همچنین، مطالعات دیگر نشان داده‌اند که سن مادر نیز می‌تواند در این زمینه نقش داشته باشد و والدین بالای ۳۵ سال احتمال بیشتری برای داشتن فرزندان اوتیسم دارند.

دلایل دقیق ارتباط بین سن والدین و اوتیسم هنوز به طور کامل مشخص نیست. یکی از فرضیه‌ها این است که با افزایش سن، احتمال بروز جهش‌های ژنتیکی در اسپرم و تخمک افزایش می‌یابد که می‌تواند در بروز اوتیسم نقش داشته باشد. همچنین، سن والدین می‌تواند بر سلامت جسمی و روانی آن‌ها در دوران بارداری تأثیر بگذارد و به این ترتیب، خطر ابتلای فرزند به اوتیسم را افزایش دهد.

با این حال، مهم است که توجه داشت که سن والدین تنها یکی از عوامل مرتبط با اوتیسم است و به تنهایی نمی‌تواند علت قطعی این اختلال محسوب شود.

4. ارتباط اوتیسم در بارداری و زایمان زودرس

تعدادی از مطالعات نشان داده‌اند که بین زایمان زودرس و بروز اوتیسم و سایر اختلالات رشدی ارتباط وجود دارد. به طور خاص، حدود ۷ درصد از کودکانی که زودتر از موعد متولد می‌شوند، مبتلا به اوتیسم هستند، در حالی که این رقم در جمعیت عمومی تنها ۱ تا ۲ درصد است.

این یافته‌ها نشان‌دهنده این است که زایمان زودرس می‌تواند یکی از عوامل خطر برای بروز اوتیسم باشد.

علاوه بر این، وزن کم هنگام تولد نیز به عنوان یک عامل خطر مرتبط با اوتیسم شناخته می‌شود. هرچند که هیچ راهی برای از بین بردن کامل خطر زایمان زودرس وجود ندارد، اما می‌توان این خطر را با اقدامات مناسب کاهش داد.

اگر شما در معرض خطر زایمان زودرس هستید، مهم است که با ارائه‌دهنده خدمات بهداشتی خود مشورت کنید تا راهکارهای لازم برای مدیریت این وضعیت را بیابید.

5. دیابت بارداری

دیابت بارداری یکی از عوامل مهمی است که می‌تواند بر سلامت جنین تأثیر بگذارد. یک بررسی بزرگ در سال ۲۰۲۱ نشان داد که اگر مادران در دوران بارداری دیابت بارداری را تجربه کنند، احتمال داشتن فرزند مبتلا به اوتیسم بیشتر از حد متوسط است.

به طور خاص، این نوع دیابت با زایمان زودرس، پره‌اکلامپسی و اختلال نقص توجه و بیش فعالی (ADHD) نیز مرتبط است. علاوه بر این، هر نوع دیابت در مادر می‌تواند به عنوان یک عامل خطر برای بروز اوتیسم در فرزندان شناخته شود.

هرچند که جلوگیری کامل از دیابت بارداری ممکن نیست، اما با مدیریت مناسب و حمایت از سوی ارائه‌دهندگان خدمات بهداشتی، می‌توان این بیماری را کنترل کرد.

حفظ سطح قند خون در محدوده سالم در طول بارداری می‌تواند تأثیرات منفی دیابت بر رشد جنین را به حداقل برساند. بنابراین، مادران باردار باید به طور منظم با پزشک خود مشورت کنند تا از سلامت خود و جنین اطمینان حاصل کنند و خطرات احتمالی را کاهش دهند. برای اطلعات بیشتر به مقاله علت اوتیسم چیست؟ مراجعه کنید.