اختلال هراس چیست؟ علائم، راه های تشخیص و روش درمانی آن را بشناسید!

روش های درمانی 

درمان اختلال هراس معمولاً شامل روان درمانی است که به عنوان گفتار درمانی نیز شناخته می‌شود که شامل رویکردهای مختلفی با هدف اصلاح احساسات و شناسایی افکار و رفتارهای ناسالم است.

برخی از انواع رایج درمان اختلال پانیک عبارتند از:

• درمان شناختی رفتاری (CBT): در CBT، فرد در جلسات درمانی شرکت می‌کند که در آن افکار و احساسات خود را به اشتراک می‌گذارد. درمانگر با فرد کار می‌کند تا محرک‌های حملات پانیک را شناسایی کند و به آنها کمک می‌کند تا افکار و رفتارهای منفی خود را تغییر دهند. با به چالش کشیدن و اصلاح این باورها، دفعات و شدت حملات پانیک می‌تواند در طول زمان کاهش یابد.

• مواجهه درمانی: این شکل از درمان شامل قرار دادن تدریجی افراد در معرض موقعیت‌ها و عوامل واقعی یا خیالی است که باعث حملات پانیک می‌شود. از طریق قرار گرفتن در معرض مکرر، افراد یاد می‌گیرند که با این موقعیت‌ها مقابله کنند و آن‌ها را مدیریت کنند و اضطراب و وحشت را کاهش دهند. علاوه بر این، تکنیک‌های تمدد اعصاب، مانند تمرین‌های تنفسی، ممکن است در طول جلسات درمانی آموزش داده شوند تا به افراد کمک کنند تا به طور مؤثر اضطراب خود را مدیریت کنند.

انواع مختلفی از داروها وجود دارد که ممکن است برای کمک به مدیریت اختلال هراس تجویز شوند. این داروها به دو دسته اصلی تقسیم می‌شوند: داروهای ضد افسردگی و داروهای ضد اضطراب.

• داروهای ضد افسردگی:

برخی از داروهای ضد افسردگی می‌توانند در کاهش دفعات و شدت حملات پانیک مؤثر باشند. روانپزشک شما ممکن است انواع داروهای ضد افسردگی زیر را تجویز کند:

مهارکننده‌های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs): نمونه‌هایی از SSRI ‌هایی که معمولاً برای اختلال هراس تجویز می‌شوند شامل فلوکستین و پاروکستین هستند.

 این داروها با افزایش سطح سروتونین در مغز عمل می‌کنند که به تنظیم خلق و خو و اضطراب کمک می‌کند.

مهارکننده‌های بازجذب سروتونین – نوراپی نفرین (SNRIs): SNRIهایی مانند دولوکستین و ونلافاکسین دسته دیگری از داروهای ضد افسردگی هستند که ممکن است تجویز شوند.

 آنها با افزایش سطح سروتونین و نوراپی نفرین در مغز عمل می‌کنند و اثری دوگانه بر خلق و خو و اضطراب دارند.

• داروهای ضد اضطراب:

در برخی موارد، بنزودیازپین‌ها ممکن است برای درمان و پیشگیری از حملات پانیک تجویز شوند. این داروها می‌توانند به کاهش علائم استرس و اضطراب کمک کنند، اما مهم است که توجه داشته باشید که می‌توانند اعتیادآور باشند؛ بنابراین، استفاده از آنها با احتیاط و تحت نظر یک متخصص بسیار مهم است. نمونه‌هایی از بنزودیازپین هایی که معمولاً برای اختلال هراس تجویز می‌شوند عبارتند از:

•  آلپرازولام
•  لورازپام
• کلونازپام

مهم است که به یاد داشته باشید که دارو باید به عنوان بخشی از یک برنامه درمانی جامع استفاده شود که ممکن است شامل درمان و تغییرات سبک زندگی نیز باشد.

دارو و دوز خاص بسته به شرایط فردی متفاوت است، بنابراین مشورت با یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی برای تعیین مناسب ترین دوره درمانی برای نیازهای خاص شما ضروری است.

توجه به این نکته مهم است که برنامه های درمانی ممکن است بر اساس نیازها و ترجیحات فردی متفاوت باشد. در برخی موارد، ممکن است دارو همراه با روان درمانی برای حمایت بیشتر از مدیریت اختلال پانیک تجویز شود. 

مشاوره با یک متخصص سلامت روان برای تعیین مناسب ترین رویکرد درمانی برای هر فرد بسیار مهم است.