افرادی که به بیماری ام اس مبتلا هستند یا یکی از افراد نزدیک آنها با این بیماری درگیر است، ممکن است سؤالاتی مانند “عمر بیماران ام اس چقدر است؟” و “امید به زندگی در ام اس چه تفاوتی با افراد عادی دارد؟ ذهن آنها را به خود مشغول کرده است ما در این مطلب از کلینیک تخصصی مغز و اعصاب روز مهر به تمامی سؤال شما پاسخ خواهیم داد پس با ما در ادامه مطلب همراه باشید.
در گذشته، امید به زندگی بیماران ام اس به طور قابل توجهی کمتر از افراد عادی بود. اما با پیشرفتهای چشمگیر در علم پزشکی، به خصوص در زمینه درمانهای اصلاحی بیماری، این شکاف به طور قابل توجهی کاهش یافته است.
به طوری که امروزه، میانگین عمر بیماران ام اس تفاوت چندانی با افراد عادی ندارد و این افراد میتوانند با کنترل علائم و حفظ سلامتی، عمری طولانی و پربار را تجربه کنند.
عمر بیماران ام اس چه قدر است؟
به طور متوسط، امید به زندگی بیماران ام اس از زمان شروع بیماری حدود 40 سال میباشد. این رقم در مقایسه با افراد غیر مبتلا به این بیماری، 5 تا 10 سال کمتر است.
امید به زندگی افراد مبتلا به ام اس به طور قابل توجهی در طول چند دهه گذشته افزایش یافته است. در واقع، پیشبینی میشود که افراد مبتلا به ام اس در حال حاضر به طور متوسط حدود 5 تا 10 سال کمتر از افراد عادی عمر میکنند. این به دلیل پیشرفتهای قابل توجهی در درمان این بیماری است که به افراد مبتلا به ام اس کمک میکند تا بیماری خود را کنترل کرده و زندگی طولانیتر و سالمتر داشته باشند.
با این حال، مهم است که به یاد داشته باشید که ام اس یک بیماری بسیار متغیر است و امید به زندگی افراد می تواند به طور قابل توجهی بسته به نوع خاص ام اس، شدت علائم و سایر عوامل فردی مانند سن و سلامت کلی متفاوت باشد.
به عنوان مثال، افراد مبتلا به نوع عود کننده – عودی ام اس (RRMS) که شایعترین نوع ام اس است، معمولاً امید به زندگی طبیعی دارند، در حالی که افراد مبتلا به نوع پیشرونده سریع ام اس (PPMS) ممکن است امید به زندگی کوتاه تری داشته باشند.
در نهایت، بهترین راه برای دانستن امید به زندگی فرد مبتلا به ام اس صحبت با پزشک متخصص در مورد وضعیت خاص او است. آنها می توانند با در نظر گرفتن تمام عوامل فردی، یک ارزیابی دقیق تر ارائه دهند.
چه عواملی بر عمر بیماران ام اس تاثیر میگذارند؟
عوامل متعددی بر طول عمر بیماران مبتلا به ام اس (مالتیپل اسکلروزیس) تأثیرگذار هستند:
پیشرفت بیماری
میزان پیشرفت و شدت علائم ام اس نقش مهمی در طول عمر بیماران دارد. بیمارانی که دچار پیشرفت سریع بیماری و ناتوانیهای شدید میشوند، معمولاً طول عمر کمتری نسبت به بیمارانی دارند که علائم آنها به کندی پیشرفت میکند.
مدیریت و درمان بیماری
دسترسی به مراقبتهای بهداشتی مناسب، درمانهای تسکینی و داروهای مدرن برای کنترل علائم و کند کردن پیشرفت بیماری، میتواند طول عمر بیماران را افزایش دهد. مدیریت صحیح عوارض جانبی و پیشگیری از عفونتها نیز بسیار مهم است.
سبک زندگی
سبک زندگی سالم شامل تغذیه مناسب، ورزش منظم، کنترل استرس و ترک سیگار میتواند به کاهش پیشرفت بیماری و افزایش طول عمر ام اس کمک کند.بنابراین، عواملی مانند شدت علائم، دسترسی به مراقبتهای درمانی و سبک زندگی فرد میتوانند بر طول عمر بیماران ام اس تأثیر بگذارند. مدیریت صحیح این عوامل میتواند به بهبود کیفیت زندگی و افزایش طول عمر آنان کمک شایانی کند.
آیا ام اس بیماری کشنده است؟
ام اس به طور مستقیم کشنده نیست. این بیماری یک اختلال مزمن سیستم عصبی مرکزی است که به غلاف میلین سلولهای عصبی حمله میکند و باعث ایجاد التهاب و آسیب میشود.
با گذشت زمان، این آسیب میتواند منجر به طیف وسیعی از علائم عصبی، از جمله ضعف عضلانی، بیحسی، مشکلات بینایی، مشکلات تعادل و مشکلات شناختی شود.
در مجموع، اگرچه ام اس بر طول عمر بیماران تأثیر منفی دارد، اما با تشخیص به موقع، درمان مناسب و سبک زندگی سالم، میتوان این تأثیر را به حداقل رساند و کیفیت زندگی را برای بیماران بهبود بخشید.
چه راهکارهایی برای افزایش طول عمر در بیماران ام اس وجود دارد؟
برای افزایش طول عمر در بیماران مبتلا به ام اس، چند راهکار مهم وجود دارد:
درمان و کنترل بیماری
شروع به موقع درمانهای تعدیل کننده روند بیماری مانند داروهای مونوکلونال و اینترفرون ها، می تواند از پیشرفت ناتوانی و عوارض جلوگیری کند و طول عمر را افزایش دهد. پیروی دقیق از توصیههای پزشک و مصرف منظم داروها بسیار حائز اهمیت است.
درمان بیماریهای همراه
بیماران ام اس باید بیماریهای همراه مانند دیابت، بیماریهای قلبی عروقی، افسردگی و اختلالات تنفسی را نیز تحت کنترل درآورند، زیرا این بیماریها میتوانند طول عمر را کاهش دهند.
سبک زندگی سالم
اتخاذ یک سبک زندگی سالم شامل تغذیه مناسب، ورزش منظم، کنترل استرس، ترک سیگار و مصرف کافی مایعات میتواند به حفظ سلامت جسمی و روانی بیماران کمک کند و طول عمر آنها را افزایش دهد.
مراقبتهای پیشگیرانه
انجام معاینات و آزمایشهای دورهای، واکسیناسیون، پیشگیری از عفونتهای تنفسی و زخم بستر، برای جلوگیری از عوارض جانبی و افزایش طول عمر بیماران ام اس ضروری است. در نهایت، همکاری نزدیک بیمار و خانواده با تیم درمانی متخصص ام اس برای مدیریت بهینه بیماری و عوارض آن، کلید افزایش طول عمر و کیفیت زندگی این بیماران است.
سخن پایانی
میتوان چنین جمع بندی کرد که طول عمر بیماران مبتلا به ام اس (مولتیپل اسکلروزیس) تا حدودی کمتر از افراد سالم است، اما این تفاوت چندان زیاد نیست. به طور میانگین، یک بیمار ام اس حدود 7 سال کمتر از افراد عادی عمر می کند.
با این حال، طول عمر در ام اس بستگی زیادی به عوامل مختلفی دارد؛ مانند نوع بیماری (عودکننده-فروکش کننده یا پیشرونده)، سن شروع، درمانهای دریافتی و کنترل بیماری، مدیریت بیماریهای همراه، و سبک زندگی سالم شامل تغذیه مناسب، ورزش و کنترل استرس.
در انواع خفیفتر ام اس که به خوبی کنترل میشود، امید به زندگی تقریباً مشابه افراد سالم است. اما در انواع پیشرونده اولیه یا ثانویه، این تفاوت طول عمر بیشتر میگردد.
نکته مهم این است که با پیشرفت در درمانهای جدید و مدیریت بهینه بیماری، طول عمر بیماران ام اس رو به افزایش است. همکاری نزدیک بیمار و خانواده با تیم درمانی متخصص برای کنترل بیماری و عوارض آن، میتواند به افزایش طول عمر و کیفیت زندگی این بیماران کمک شایانی نماید.