علت مرگ در آلزایمر و چگونه این بیماری باعث عوارض کشنده می‌شود؟

5. عفونت مجاری ادرار

این عفونت در میان افراد مسن بسیار شایع است افراد مبتلا به بیماری آلزایمر دچار سردرگمی‌های ناگهانی و شدید می‌شوند که  آن را به عنوان هذیان می‌شناسند.

سپس نوعی باکتری است که از طریق دستگاه ادراری به سمت بالا حرکت می‌کند و گاهی اوقات مثانه و کلیه‌ها را درگیر می‌کند.

همچنین هر عفونتی می‌تواند پیشرفت بیماری آلزایمر را سرعت ببخشد؛ بنابراین مهم است که همه عفونت‌ها باید سریع شناسایی و درمان شوند.

علائم عفونت مجاری ادرار در بیماران آلزایمری شامل موارد زیر است:

• درد و سوزش هنگام ادرار کردن
• نیاز به ادرار بیش از اندازه (شب ادراری)
• ادرار تیره
• خون در ادرار
• درد زیر شکم و کمر
• دمای زیر 36 درجه سانتی گراد

عفونت ادراری در صورت درمان نشدن می‌تواند به سایر نقاط بدن حمله ور شود  در نهایت یکی از علت مرگ در آلزایمر است.

6. سکته

یک مطالعه در سال 2020 نشان می‌دهد که بیماری آلزایمر خطر سکته مغزی را بالا می‌برد. خطر سکته مغزی ممکن است به دلیل استرس و عدم تعادل رادیکال‌های آزاد دارای اکسیژن و آنتی اکسیدان‌ها در بدن شما اتفاق می‌افتد.

این امر باعث تخریب سلول‌های عصبی در داخل مغز می‌شود که یک از علت مرگ در آلزایمر است.

سکته مغزی زمانی اتفاق می‌افتد که خون رسانی در قسمت خاصی از مغز قطع یا کاهش یابد و از دریافت اکسیژن جلوگیری شود که این باعث می‌شود که سلول‌های مغزی در عرض چند ثانیه شروع به کشته شدن کنند.

7. سو تغذیه

بیماری آلزایمر می‌تواند رفتار غذایی را در افراد تغییر بدهد وقتی که مبتلایان به آلزایمر عادت غذایی سالم را رعایت نمی‌کنند  این امر منجر به کاهش وزن و ناتوانی حرکتی می‌شود که خطر مرگ زود رس را افزایش می‌دهد.

چه علائمی نشان می‌دهد که بیمار آلزایمری در مرحله پایانی زندگی است؟

آلزایمر یک بیماری پیش رونده است به این معنی که باگذشت زمان علائم آن بدتر می‌شود.

 سرعت پیشرفت بیماری در هر فرد با توجه به شرایط سنی، وضعیت جسمی و دیگر بیماری‌هایی که ممکن است داشته باشد متفاوت است.

در مراحل اولیه بیماری علائم تقریباً خفیف است. اما باگذشت زمان مشکلات بیشتری در حافظه و حرکت اتفاق می‌افتد و فرد آلزایمری ممکن است دچار توهمات بشود.

در مراحل آخر بیماری این علائم را ممکن است که فرد تجربه کند:

• توانایی راه رفتن، قورت دادن، نشستن و حرکت را باگذشت زمان از دست می‌دهد.
• نیازمند ویلچر است و بیشتر زمان خود را در رختخواب سپری می‌کند
• دچار توهم و هذیان شدید می‌شود
• توانایی عملکرد روده و مثانه خود را از دست می‌دهد.
• به مراقبت‌های شبانه روزی نیازمند است و هیچ کاری را نمی‌تواند به صورت مستقل انجام دهد
• حافظه خود را به صورت شدید از دست می‌دهد و هیچ چیزی را به یاد نمی‌آورد
• نمی‌تواند با دیگران ارتباط برقرار کند حتی اگر بتوانند بعضی از کلمات را به صورت واضح بیان کنند.
• ممکن است اطرافیان نزدیک خود را تشخیص ندهد.