علائم پارکینسون در دوران جوانی می‌تواند استرس و افسردگی را برای مبتلایان به این بیماری به وجود آورد و شمارا با چالش‌های زیادی در زندگی رو به روکند.
ممکن است که با پیشرفته‌تر شدن بیماری نیازمند به کمک دیگران باشید و نتوانید کارهای خود را به صورت مستقل انجام دهید که این امر برای جوانانی که به بیماری پارکینسون مبتلا شده‌اند بسیار عذاب آور است و تقریبا حدود 5-10 درصد از افراد در شروع جوانی و قبل از 40 سالگی بیماری آن‌ها تشخیص داده می‌شود.
در مراحل اولیه‌ی بیماری پارکینسون، احتمال دارد که علائم بسیار خفیف باشد و از دید شما و اطرافیانتان پنهان باشد؛ مثلاً ممکن است که در هنگام راه رفتن نتوانید بازوهای خود را تکان دهید و یا صحبت کردن شما برای دیگران نامفهوم باشد.
علائم بیماری پارکینسون با گذشت زمان و پیشرفته‌تر شدن بیماری بدتر می‌شود اگرچه این بیماری قابل درمان نمی‌باشد؛ ولی با کمک داروهایی که زیر نظر پزشک متخصص مصرف می‌کنید می‌توانید علائم خود را به میزان قابل توجهی کاهش دهید.
ما در این مطلب از کلینیک تخصصی مغز و اعصاب روز مهر قصد داریم که با شما درباره‌ی علائم پارکینسون در جوانی صحبت کنیم.
پارکینسون در جوانی چیست؟
پارکینسون یک نوع اختلال عصبی است که عملکردهای حرکتی و غیر حرکتی را تحت تأثیر قرار می‌دهد و به تدریج باعث از دست دادن تعادل و لرزش اندام‌های بدن می‌شود که در جوانان زیر 50 سال اتفاق می‌افتد و به شروع جوانی شناخته می‌شود.
علائم پارکینسون در جوانی
در حالی که علائم اصلی در بیماران مبتلا به پارکینسون، ناشی از پایین آمدن سطح دوپامین در مغز می‌باشد. بعضی از علائم‌ها هستند که بر فعالیت‌های حرکتی اثر می‌گذارند و تعداد زیادی از افراد نیز هم غیر حرکتی را تجربه می‌کنند.
ممکن است فردی که به بیماری پارکینسون مبتلا است علائم خفیفی از بیماری را داشته باشد یا بالعکس طیف وسیعی از علائم را تجربه کند.
طبق یک مطالعه تحقیقاتی که در سال 2015 بروی بیماری پارکینسون انجام شده است نشان می‌دهد که حدود 6 سال طول می‌کشد که تغییرات مغزی منجر به بیماری پارکینسون بشود. علائم بیماری پارکینسون به دودسته تقسیم بندی می‌شود:
- حرکتی
- غیر حرکتی
علائم حرکتی
علائم حرکتی بیماری پارکینسون در جوانی شامل موارد زیر است:
- لرزش
لرزش ریتمیک که معمولاً در یک سمت از اندام‌های بدن مانند دست و پا و در بعضی از موارد نادر، ساق پاها را نیز تحت تأثیر قرار می‌دهد.
برای بهبود علائم خود می‌توانید انگشت سبابه و شصت خود را به عقب و جلو ماساژ دهید. هنگامی که استراحت می‌کنید، ممکن است دست شما بلرزد؛ ولی در هنگام کار کردن لرزش‌های شما کمتر می‌شود.
- حرکات آهسته
حرکات آرام را با نام برادی کینزی نیز می‌شناسند که با پیشرفت تر شدن بیماری پارکینسون ممکن است حرکات شما آهسته شود و کارهای راحت را به صورت خیلی دشوار و در مدت زمان طولانی انجام دهید.
برای مثال ممکن است که هنگام راه رفتن قدم‌های کوتاه‌تری بردارید و پاهای خود را بر روی زمین بکشید یا احتمال دارد که به سختی از روی صندلی بلند شوید.
- سفت شدن عضلات بدن
ممکن است قسمتی از ماهیچه‌ی بدن شما سفت شود و حرکت کردن شما را محدود کند در این علائم از بیماری پارکینسون فرد بیمار درد زیادی را احساس می‌کند.
- اختلال در تعادل اندام‌های بدن
این اختلال معمولاً در مراحل پیشرفته بیماری اتفاق می‌افتد و باعث خمیده راه رفتن، زمین خوردن و سقوط در اثر از دست دادن تعادل بدن می‌شود.
برای اینکه علائم حرکتی در بیماری پارکینسون تشخیص داده شود باید فرد مبتلا لرزش یا سفتی یا هر دو علائم را باهم داشته باشد.
علائم غیر حرکتی
1. اختلالات بینایی
شما ممکن است که در بیماری پارکینسون حس بویایی خود را از دست بدهید و یا بوهایی را استشمام کنید که واقعی نیستند.
2. اختلالات شنوایی
بیماران پارکینسون، در بیشتر مواقع دچار توهم می‌شوند برای مثال صدای قدم زدن شخصی را می‌شنوند که وجود خارجی ندارد یا صداهایی مانند زنگ زدن را در گوش خود احساس می‌کنند.
3. اختلالات گفتاری
شما احتمال دارد در مراحل پیشرفته بیماری نتوانید بر گفتار خود مسلط باشید و ممکن است که خیلی آرام یا تند صحبت کنید، در بعضی از موارد شما کلمات نامناسبی را بر زبان می‌آورید و بدگویی می‌کنید.
4. عدم کنترل حرکات خودکار
شما ممکن است توانایی کنترل حرکاتی مانند پلک زدن، لبخند زدن و چرخاندن دستان خود هنگام راه رفتن را از دست بدهید.
5. عدم توانایی نوشتن
بعضی از جوانانی که به بیماری پارکینسون مبتلا هستند، نمی‌توانند به درستی یادداشت کنند و افکار خود را بروی کاغذ بنویسند.
6. اختلالات خلق و خو
بیشتر افراد در دوران جوانی دچار تغییرات خلقی در اثر بیماری پارکینسون می‌شوند، برای عصبانیت خود را زود بروز می‌دهند و یا بدون دلیل احساس استرس و اضطراب می‌کنند.
7. خستگی
مبتلایان به بیماری پارکینسون مدت کوتاهی بعد از کار کردن خسته می‌شوند؛ مثلاً هنگام تمییز کردن خانه احساس خستگی پیش اندازه می‌کنند و دچار ضعف عضلانی می‌شوند، در بعضی از مواقع ممکن است تعادل خود را از دست بدهند و بروی زمین بیفتند.
8. اختلالات در خواب
این افراد در طول شبانه روز ممکن است در اثر لرزش بدن یا سفتی عضلات نتوانند به درستی بخوابند و یا در دچار ترس و وحشت زدگی بشوند؛ زیرا مبتلایان به بیماری پارکینسون در مراحل پیشرفته دچار توهمات می‌شوند.
9. حساسیت به دما
بعضی از افراد جوان مبتلا به بیماری پارکینسون ممکن است که حساسیت غیر معمولی نسبت به گرما نشان دهند و زمانی که دیگران احساس سرما می‌کنند، این افراد در اثر گرمای زیاد عرق پیش از اندازه کنند یا ممکن است. در بعضی از مواقع استخوان‌های آن‌ها در اثر سرما یخ بزند.
10. بی اختیاری ادراری
کاهش دوپامین و قطع شدن سیگنال‌های مغزی باعث مشکلات مثانه می‌شود. مطالعات روی علائم این بیماری نشان می‌دهد که حدود 30-50 درصد از افراد مبتلا به این بیماری قادر به کنترل ادرار خود قادر نیستند و در بیشتر مواقع به پوشک بزرگسالان نیاز دارند. سایر علائم غیر حرکتی شامل موارد زیر است:
- مشکلات در بلع غذا
- یبوست
- مشکلات گوارشی
- ترشح پیش اندازه بزاق
- مشکلات حافظه و تمرکز
تشخیص بیماری پارکینسون در جوانی
در حال حاضر هیچ راهی برای تشخیص قطعی بیماری پارکینسون شناخته نشده است. پزشک متخصص با توجه به علائم و گرفتن آزمایش‌های خون، سی تی اسکن بیماری شما را تشخیص می‌دهد.
گزارشاتی از بنیاد تحقیقاتی مایکل جی فاکس نشان می‌دهد که بیماری پارکینسون در جوانان ممکن است کمی زمان بر باشد؛ زیرا پزشکان انتظار ندارند که این بیماری را در دوران جوانی اتفاق بیفتد آن‌ها احتمال می‌دهند سفتی عضلات سروگردن به دلیل آرتروز یا آسیب‌های ورزشی باشد.
اغلب پزشکان برای تشخیص بیماری پارکینسون در جوانان داروی، لوودوپا را تجویز می‌کنند این دارو باعث بهبود عملکرد مغز و بالا رفتن سطح دوپامین می‌شود اگر علائم بیماری با این دارو درمان شد نشان می‌دهد که فرد به بیماری پارکینسون زودرس مبتلا شده است.
درمان پارکینسون در جوانان
محققان هنوز هم درمان قطعی برای بیماری پارکینسون پیدا نکردن ولی بعضی از داروها می‌تواند به تسکین علائم بیماری کمک کند تا فرد بتواند زندگی کامل و خوبی را داشته باشد.
این درمان استفاده از دارویی به نام لوودوپا است که پزشک متخصص در بیشتر مواقع آن را همراه با قرص دیگری به نام کاربیدوپا تجویز می‌کند.
بعضی از پزشکان با شروع بیماری پارکینسون هیچ گونه درمان دارویی را تجویز نمی‌کنند و بعد از گذشتن علائم و تشدید بیماری شروع به درمان‌های دارویی می‌کنند تا بدن مبتلایان نسبت به داروها مقاوم نشود.
جراحی و تحریک عمیق مغز
جراح یک دستگاه الکتریکی را که با یک باطری کوچک کار می‌کند، در زیر پوست بیمار قرار می‌دهد و با سیم‌های نازک به بخش‌هایی از مغز که وظیفه‌ی هماهنگ کردن حرکات بدن را دارند وصل می‌کنند و از این طریق به کنترل کردن حرکات فرد بیمار کمک می‌کنند.
در بیماری پارکینسون زودرس که معمولاً افراد قبل از 50 سالگی به آن مبتلا می‌شوند و علائمی مانند لرزش، سفتی عضلات و کند شدن حرکات را دارد؛ اما عدم تمرکز و مشکلات حافظه در مراحل شدیدتر اتفاق می‌افتند.
بیماری پارکینسون در دروان جوانی می‌تواند بسیار عذاب آور و چالش برانگیز باشد؛ اما علائم آن در هر فرد متفاوت است و بعضی از افراد علائم جزئی را تنها برای چندین سال کوتاه تجربه می‌کنند.
