چقدر از عمر من باقی مانده است دکتر؟ این سؤالی است که اغلب افرادی که به بیماری پارکینسون مبتلا هستند از پزشک خود می‌پرسند. طول عمر بیماری پارکینسون به عوامل مختلفی از جمله سن و شدت بیماری بستگی دارد.
افراد مبتلا به این بیماری و اطرافیان آن‌ها در بیشتر مواقع با استرس و اضطراب زیادی همراه هستند. یکی از این استرس و نگرانی‌ها مربوط به پیشرفته‌تر شدن بیماری پارکینسون و این که چقدر این بیماری باعث مرگ افراد می‌شود مربوط است.
تعداد زیادی از افراد با کنترل کردن علائم بیماری به زندگی خود سال‌ها ادامه می‌دهند؛ اما افراد دیگری نیز هستند که بیماری آن‌ها خیلی سریع رشد می‌کند و غیر قابل کنترل است. شما نباید از پرسیدن سؤال از پزشک متخصص خود احساس نگرانی کنید و با خیال راحت هر چیزی که درمورد بیماری خود نمی‌دانید از آن بپرسید.
ما در این مطلب از کلینیک تخصصی مغز و اعصاب روز مهر قصد داریم، با شما درباره‌ی طول عمر بیماری پارکینسون صحبت کنیم و به سؤالات شما در این زمینه پاسخ دهیم، پس تا انتهای مطلب ما را همراهی کنید.
بیماری پارکینسون چیست؟
ماده دوپامین که وظیفه‌اش هماهنگ کردن اندام‌های حرکتی در بدن است، هنگامی که به اندازه کافی در مغز ترشح نشود باعث بیماری پارکینسون می‌شود. این بیماری یکی از اختلالات عصبی به حساب می‌آید که بیشتر از ۱۰ میلیون نفر از مردم جهان را درگیر خود کرده است.
علائم مبتلایان به بیماری پارکینسون برای هر شخصی متفاوت است، در مراحل اولیه‌ی بیماری احتمال دارد که آن‌قدر خفیف باشد که متوجه آن نشوید. علائم این بیماری شامل موارد زیر است:
- لرزش اندام‌های بدن که اغلب در یک طرف بدن اتفاق می‌افتد.
- سفتی عضلات بدن که می‌تواند حرکت کردن را برای فرد بیمار سخت کند.
- از دست دادن تعادل بدن که باعث زمین خوردن فرد و شکستگی اعضای بدن می‌شود.
مشکلاتی در تکلم و تلفظ نکردن صحیح کلمات
طول عمر بیماری پارکینسون
طبق مطالعات جدیدی که بر روی این بیماری انجام شده است نشان می‌دهد افراد مبتلا به پارکینسون در بیشتر مواقع بین ۱۰-۲۰ سال پس از تشخیص بیماری به زندگی خود ادامه می‌دهند همچنین بین جنسیت افراد و میزان مرگ‌ومیر همبستگی وجود دارد. آمار مرگ‌ومیر در بین مردان شایع‌تر از زنان است.
سن تشخیص به بیماری پارکینسون حدوداً ۶۰ سال به بالا است در حالت خیلی ایده‌آل باید هرچه سریع‌تر تشخیص داده شود تا از درمان‌هایی استفاده شود که از وخیم‌تر شدن علائم بیماری جلوگیری کند.
هرچقدر این بیماری دیرتر درمان شود طول عمر فرد مبتلا شده را کمتر می‌کند. ما در موارد زیر به بعضی از سؤالات رایج به این بیماری جواب می‌دهیم:
آیا این بیماری باعث کمتر شدن طول عمر و مرگ می‌شود؟
بسیاری از پزشکان و محققان بر این باورند که بیماری پارکینسون باعث مرگ نمی‌شود، معمولاً اکثر بیماران پارکینسون به اندازه‌ی سایر گروه‌های سنی به زندگی خود ادامه می‌دهند.
بنیاد تحقیقات مایکل جی فاکس که مربوط به بیماری پارکینسون است می‌گوید که مبتلایان همراه با این بیماری می‌میرند؛ ولی دلیل مرگ آن‌ها این بیماری نیست معنی این جمله این است که با پیشرفته‌تر شدن این بیماری خطراتی مانند افتادن بر روی زمین و بیماری‌های ریوی بیشتر می‌شود؛ ولی خود پارکینسون کشنده نیست.
به جای اینکه در طول زندگی خود به بیماری پارکینسون به عنوان یک طناب دار نگاه کنید می‌توانید با ورزش کردن و مصرف داروها آن را کنترل کنید و عوامل هشداری را که باعث مرگ می‌شود تا حد امکان کاهش دهید.
علت اصلی مرگ مبتلایان به بیماری پارکینسون چیست؟
پارکینسون معمولاً یک بیماری اختصاصی شناخته می‌شود؛ زیرا شرایط و علائم هر فرد را به صورت متفاوت تحت تأثیر قرار می‌دهد. در بیشتر مواقع افراد بالای سنین ۶۰ سال که به این بیماری مبتلا هستند به دلیل سکته، انواع سرطان‌ها و بیماری‌هایی که به پارکینسون مبتلا نیستند جان خود را از دست می‌دهند.
تحقیقات جدیدی که روی پارکینسون انجام شده نشان می‌دهد که علت اصلی مرگ‌ومیر افراد مبتلا به این بیماری، ذات‌الریه است. زیرا می‌تواند باعث اختلال در بلع شما بشود و در بیشتر مواقع خطر خفگی و جمع شدن مایعات به ریه‌ها را افزایش دهد.
سلامت بهداشتی در مبتلایان به بیماری پارکینسون
در بیشتر مواقع در مراحل اولیه‌ی بیماری ممکن است که فرد مبتلا خوب به نظر برسد؛ ولی با پیشرفت کردن علائم باعث لرزش اندام‌ها، احساس یخ زدگی در استخوان‌ها و عضلات بدن می‌شود. یکی از راه‌های جلوگیری از پیشرفت بیماری مراقبت از علائم مشابهی است که باعث بدتر شدن پارکینسون می‌شود.
برای مثال مدیریت دیابت می‌تواند به گردش جریان خون در بدن کمک کند و باعث کنترل لرزش اندام‌های بدن می‌شود. در مرحله‌های بعدی بهداشت دهان و دندان است که با استفاده از دندان مصنوعی مناسب فرد مبتلا باعث بلع راحت‌تر غذا می‌شود.
پیش آگهی برای بیمارانی که دچار پارکینسون زودرس شده‌اند چیست؟
یکی از چالش‌های بزرگی که جوانان مبتلا به بیماری پارکینسون دارند این است که باید مدت زمان زیادی را با پارکینسون زندگی کنند؛ زیرا این بیماری به تنهایی نمی‌تواند باعث مرگ شود.
بیماری پارکینسون زودرس به شروع جوانی نیز معروف است. این افراد احتمال دارد که در معرض بیماری‌های غیر حرکتی بیشتر قرار بگیرند و به افسردگی، استرس، اختلالات خواب و مشکلات ادراری مبتلا شوند که با پیشرفته‌تر شدن بیماری عوارض جبران ناپذیری در سلامتی آن‌ها دارد.
پارکینسون زودرس ممکن است سال‌ها طول بکشد که شدید شود و به مراحل حرکتی برسد. بیماری پارکینسون انواع مختلفی دارد بنابراین پزشک متخصص، پیش آگهی آن را برای شما توضیح می‌دهد.
در مراحل پایانی بیماری پارکینسون چه اتفاقی برای من می‌افتد؟
با پیشرفته‌تر شدن بیماری و رسیدن به مرحله‌ی پنجم طول عمر این بیماران به‌شدت کاهش می‌یابد و با توجه به شدت پارکینسون ماه‌ها و سال‌ها زمان می‌برد در این مرحله فرد مبتلا به مراقبت‌های شبانه روزی نیاز دارد و نمی‌تواند به طور مستقل کارهایش را انجام بدهد و حرکت کند این بیماران بیشتر در معرض خطر ابتلا به ذات‌الریه و زخم بستر هستند.
بیشتر از ۵۰ درصد افراد در مراحل پایانی بیماری پارکینسون دچار زوال عقل می‌شوند به هم دلیل اکثر آن‌ها به مراقبت‌هایی زیر نظر خانواده یا آسایشگاه نیازمند هستند.
راه‌هایی برای کم کردن خطرات تصادف در بیماری پارکینسون
بیشترین آمار مرگ‌ومیر مربوط به بیماری پارکینسون هنگامی اتفاق می‌افتد که علائم فرد در مراحل پیشرفته باشد و باعث تصادف شود. خطراتی که ممکن است برای فرد بیمار رخ بدهد شامل موارد زیر است:
- سفت شدن عضلات بدن هنگام رانندگی
- افتادن روی زمین که ممکن است باعث ضربه به سر شود
در مراحل شدید بیماری افراد مبتلا نباید رانندگی کنند؛ زیرا ممکن است دچار اختلالات حرکتی شوند و در اثر تصادف به خود و اطرافیان آسیب وارد کنند.
فرد مبتلا نباید در مدت زمان زیادی کار خانگی را خودش به‌تنهایی انجام دهد و در طولانی مدت سر پا باشد؛ زیرا باعث ضعف عضلانی و افتادن بروی زمین می‌شود که احتمال دارد باعث شکستن اندام‌های مختلف بدن و ضربه خوردن سر شود در اثر شکستگی ممکن است فرد بیمار دچار لخته‌ی خون یا آمبولی شود که در سنین بالا منجر به مرگ می‌شود.
آیا مرگ در بیماری پارکینسون اجتناب ناپذیر است؟
مرگ برای همه‌ی افراد در سرتاسر جهان غیر قابل گریز است؛ اما این بیماری به تنهایی نمی‌تواند باعث مرگ شود و پیش آگهی شما از بیماری پارکینسون به سلامت عمومی، سن و چگونگی پیشرفت بیماری بستگی دارد. در نتیجه دلیلی ندارد که به این فکر کنید دیگر نمی‌توانید به یک زندگی کامل و عادی ادامه دهید.
محققان زیادی همواره در جست و جوی راه‌های درمان مناسب برای این بیماری هستند؛ بنابراین شما می‌توانید از طریق اصلاح سبک زندگی، ورزش یوگا، شنا، پیاده‌روی بیماری خود را کنترل کنید و از کمک‌های پزشکی مانند مصرف داروها، فیزیوتراپی و ماساژ درمانی علائم بیماری خود را مدیریت کنید و طول عمر بیماری پارکینسون را افزایش دهید.
