آیا همیشه احساس میکنید که روزهایتان پر از انرژی بیش از حد است؟ آیا بیشفعالی شما یا فرزندتان به یک نقطه نگرانکننده رسیده است؟ ممکن است شما هم دائم به این فکر کنید که داروهایی که برای درمان این اختلال میخورید یا به فرزند خود میدهید چه مدت اثر میکند و یا به طور کلی درمان بیش فعالی چقدر طول میکشه؟
اما درمان بیشفعالی نیازمند صبر، پیگیری و همکاری مداوم از سوی خانواده و پزشک است. اگر شما یا فرزندتان به مشکلات بیشفعالی روبهرو هستید، مهم است که به موقع مشاوره و درمان مناسب را دریافت کنید تا بهبودی مؤثری را تجربه کنید.
برای درمان بیشفعالی، ابتدا باید به مشکلات و علل آن پرداخته شود. اغلب درمانهای بیشفعالی شامل مدیریت رفتاری، مشاوره خانواده، مداخلات غذایی و در برخی موارد داروهای تجویزی میشود. مهم است که همه اعضای خانواده در فرایند درمان مشارکت داشته باشند و همکاری کنند.
در این مطلب از کلینیک تخصصی مغز و اعصاب روز مهر به بررسی این سؤال که درمان بیش فعالی چقدر طول میکشه؟ میپردازیم پس تا انتهای مطلب با ما همراه باشید.
درمان بیش فعالی چقدر طول میکشه؟
مدت زمان درمان بیش فعالی بستگی به شدت و مدت طول اختلال، همکاری والدین و کودک، واکنش به درمان و عوامل دیگر دارد. اما به طور معمول، درمان بیش فعالی به مدت حدود 6 ماه تا 1 سال زمان میبرد.
درمان بیش فعالی ممکن است شامل داروها، مشاوره روانشناختی، تغییرات در رفتار و سبک زندگی، و همچنین آموزش و پشتیبانی والدین باشد.
دارو درمانی رایج ترین درمان برای بیش فعالی است. داروهای محرک مانند ریتالین و آدرال اغلب برای کمک به بهبود تمرکز و کاهش بی قراری و تکانشگری تجویز میشوند. داروهای غیر محرک مانند استراترا و آتوموکستین نیز ممکن است استفاده شوند.
به علاوه، مشاوره روانشناختی میتواند به کودک و والدین کمک کند تا بهترین راهحلها را برای مدیریت بیش فعالی پیدا کنند. اصلاح رفتار و سبک زندگی نیز میتواند نقش مهمی در کنترل این اختلال داشته باشد، از جمله ایجاد یک برنامه روزانه محکم، مدیریت استرس، و تقویت مهارتهای ارتباطی.
در نهایت، آموزش و پشتیبانی والدین نقش بسیار مهمی در موفقیت درمان بیش فعالی دارد. والدین باید به دورههای آموزشی شرکت کنند و تغییرات لازم را در خانه اجرا کنند تا بهبود مشکل کودک خود را تضمین کنند.
داروهای بیش فعالی چگونه عمل میکنند؟
محرکها رایج ترین نوع داروی بیش فعالی هستند. آنها با افزایش سطح مواد شیمیایی مغز مانند دوپامین و نوراپی نفرین که به تنظیم توجه و تمرکز کمک میکنند، عمل میکنند. این داروها میتوانند به بهبود علائم بیش فعالی مانند بی توجهی، بیش فعالی و بی قراری کمک کنند.
برخی از نمونه های رایج محرک ها عبارتند از:
- ریتالین (متیل فنیدات)
- Adderall (آمفتامین و دکستروآمفتامین)
- Concerta (متیل فنیدات
- Focalin (dexmethylphenidate) (دکسمتیلفنیدات)
غیر محرک ها نوع دیگری از داروی بیش فعالی هستند که به اندازه محرک ها رایج نیستند. آنها با افزایش سطح مواد شیمیایی مغز مانند نوراپی نفرین که به تنظیم توجه و تمرکز کمک می کنند، عمل می کنند. غیر محرک ها همچنین می توانند به کاهش تکانشگری کمک کنند.
برخی از نمونه های رایج غیر محرکها عبارتند از:
- Strattera (atomoxetine) ( اتوموکستین)
- Intuniv (guanfacine) (گوانفاسین )
- Kapvay (armodafinil) (کلونیدین )
مهم است که به یاد داشته باشید که هر فرد مبتلا به بیش فعالی منحصر به فرد است و هیچ رویکردی برای درمان این اختلال وجود ندارد. با پزشک یا سایر ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی خود همکاری کنید تا بهترین دارو و دوز را برای شما پیدا کنید.
مدت زمان تأثیر داروهای درمان بیش فعالی چقدر طول میکشه؟
مدت زمان تأثیر داروهای بیش فعالی بسته به نوع دارو و نحوه مصرف آن متفاوت است.
به طور کلی، داروهای محرک مانند ریتالین و آدرال سریع ترین اثر را دارند و معمولاً در عرض 30 دقیقه تا 1 ساعت شروع به کار می کنند. این داروها معمولاً 4 تا 6 ساعت طول می کشند و سپس از بین می روند. به همین دلیل، افراد مبتلا به بیش فعالی اغلب این داروها را دو بار در روز، یک بار صبح و یک بار بعد از ظهر مصرف می کنند.
داروهای غیر محرک مانند اتوموکستین و اینتونیو به زمان بیشتری برای شروع کار نیاز دارند و معمولاً چند هفته طول می کشد تا اثر کامل خود را نشان دهند. با این حال، این داروها می توانند تا 12 ساعت طول بکشند و به همین دلیل، افراد مبتلا به بیش فعالی فقط یک بار در روز آنها را مصرف می کنند.
مدت زمان تأثیر دورههای روانشناختی برای درمان بیش فعالی
برای درمان بیش فعالی، از روشهای مختلفی استفاده میشود؛ اما یکی از روشهای مؤثر و پرکاربرد در این زمینه، دورههای روانشناختی است.
دورههای روانشناختی برای درمان بیش فعالی معمولاً شامل جلسات مکرر و تعاملی با روانشناس یا متخصصین روانشناسی است. این جلسات به کودک یا نوجوان کمک میکنند تا بهتر بفهمند عواقب رفتارهای بیش فعالی و یاد بگیرند که چگونه این رفتارها را کنترل کنند. این دورهها معمولاً به مدت چند ماه و یا حتی چند سال ادامه دارند و نیاز به صبر و انگیزه از سوی خود فرد و خانواده دارد.
با پیگیری منظم و مستمر از مشکلات بیش فعالی، این دورههای روانشناختی میتوانند بهبود قابل توجهی در عملکرد و رفتار فرد داشته باشند و به ویژه در مواردی که دارای عوامل روانی موجب بیش فعالی هستند، بسیار مؤثر واقع میشوند.
انواع روشهای درمانی روانشناختی برای درمان بیش فعالی
در کنار دارو درمانی، روش های روانشناختی متعددی نیز برای کمک به افراد مبتلا به بیش فعالی وجود دارد. این روش ها می توانند به تنهایی یا در کنار دارو برای بهبود علائم بیش فعالی و ارتقای کیفیت زندگی افراد مبتلا به این اختلال به کار گرفته شوند.
برخی از انواع رایج روش های درمانی روانشناختی برای بیش فعالی عبارتند از:
1. رفتار درمانی شناختی (CBT)
CBT به افراد مبتلا به بیش فعالی کمک می کند تا الگوهای تفکر منفی و مخرب را که می تواند در علائم آنها نقش داشته باشد، شناسایی و تغییر دهند. در CBT، افراد یاد می گیرند که افکار خود را به چالش بکشند، باورهای غلط را اصلاح کنند و الگوهای رفتاری سالم تری را اتخاذ کنند.
2. آموزش مهارت های اجتماعی
این نوع درمان به افراد مبتلا به بیش فعالی کمک می کند تا مهارت های ارتباطی و تعامل با دیگران را یاد بگیرند و بهبود بخشند. آموزش مهارت های اجتماعی می تواند شامل آموزش نحوه شروع و حفظ مکالمه، حل تعارض، گوش دادن فعال و همدلی با دیگران باشد.
3.رفتار درمانی والدین:
این نوع درمان به والدین کودکان مبتلا به بیش فعالی کمک می کند تا استراتژی های مدیریت رفتار را برای استفاده در خانه یاد بگیرند. رفتار درمانی والدین می تواند شامل آموزش تکنیک های تشویق مثبت، تعیین حد و مرز و اعمال عواقب سازگار باشد.
4. تمرین ذهن آگاهی:
ذهن آگاهی به افراد مبتلا به بیش فعالی کمک می کند تا توجه خود را بر لحظه حال متمرکز کنند و از قضاوت و سرگردانی ذهنی خود بکاهند. تمرینات ذهن آگاهی می تواند شامل مدیتیشن، یوگا و تنفس عمیق باشد.
5. بیوفیدبک:
بیوفیدبک به افراد مبتلا به بیش فعالی آموزش می دهد تا برخی از عملکردهای بدن خود مانند امواج مغزی و ضربان قلب را کنترل کنند. این امر می تواند به آنها کمک کند تا بر علائم خود مانند بی توجهی و بی قراری تسلط پیدا کنند.
آیا برای دیدن نتایج مثبت از درمان بیش فعالی نیاز به صبر و پیگیری طولانی مدت است؟به عنوان مثال، درمان با داروها ممکن است نیاز به چند هفته یا حتی چند ماه برای دیدن نتایج مثبت داشته باشد.
همچنین، مشاوره روانشناختی نیز نیاز به جلسات منظم و پیوسته دارد تا فرد بتواند تغییرات مورد نیاز را اعمال کند و رفتارهای غیر مطلوب خود را کنترل کند. از این رو، صبر و پیگیری طولانی مدت از اهمیت بسزایی برخوردار است و افراد باید از این نکته آگاه باشند که نتایج مثبت به مرور زمان و با تلاش و تلاش مداوم به دست میآید.
آیا برای دیدن نتایج مثبت از درمان بیش فعالی نیاز به صبر و پیگیری طولانی مدت است؟
بله برای دیدن نتایج مثبت از درمان بیش فعالی نیاز به صبر و پیگیری طولانی مدت است. بیش فعالی یک اختلال رفتاری است که ممکن است نیاز به ترکیب درمانهای مختلف داشته باشد. این درمانها ممکن است شامل داروها، مشاوره روانشناختی، تغییرات در رفتارهای زندگی روزمره و حتی مشارکت در برنامههای تحریکهای تحریکی مغز باشد.
اما تأثیر این درمانها به صورت فوری و یکباره قابل مشاهده نیست و نیاز به صبر داشته و پایبندی به برنامههای درمانی دارد.
به عنوان مثال، درمان با داروها ممکن است نیاز به چند هفته یا حتی چند ماه برای دیدن نتایج مثبت داشته باشد.
همچنین، مشاوره روانشناختی نیز نیاز به جلسات منظم و پیوسته دارد تا فرد بتواند تغییرات مورد نیاز را اعمال کند و رفتارهای غیر مطلوب خود را کنترل کند. از این رو، صبر و پیگیری طولانی مدت از اهمیت بسزایی برخوردار است و افراد باید از این نکته آگاه باشند که نتایج مثبت به مرور زمان و با تلاش و تلاش مداوم به دست میآید.
سخن پایانی
درمان بیش فعالی (ADHD) سفری دائمی و منحصر به فرد برای هر فرد مبتلا به این اختلال است. اگرچه هیچ راه حلی سریع و قطعی وجود ندارد، با صبر، تعهد و همکاری با تیم مراقبت های بهداشتی خود، میتوانید بر چالشهای بیش فعالی غلبه کرده و به سوی زندگی پربار و معناداری گام بردارید.
به یاد داشته باشید که شما تنها نیستید. بیش فعالی اختلالی شایع است که میلیون ها نفر در سراسر جهان را تحت تأثیر قرار میدهد. منابع و حمایت های متعددی در دسترس شماست تا به شما در این مسیر کمک کند. از به اشتراک گذاشتن تجربیات خود با دیگران نترسید، از متخصصان کمک بگیرید و از استراتژی های مختلف برای مدیریت علائم خود استفاده کنید.
موفقیت در مدیریت بیش فعالی به معنای دستیابی به یک “وضعیت عادی” نیست، بلکه به معنای یافتن راه هایی برای زندگی کردن با نقاط قوت و ضعف منحصر به فرد خود و شکوفایی در علایق و استعدادهایتان است. با درک درست از بیش فعالی ، اتخاذ رویکردی فعال در درمان و حفظ نگرشی مثبت، می توانید زندگی ای پویا و رضایت بخش بسازید.