ما در مطلب قبل از کلینیک تخصصی مغز و اعصاب روز مهر درباره علت اضطراب با شما صحبت کرده‌ایم درادامه مطلب قصد داریم درباره درمان اضطراب با شما صحبت کنیم
مه ما می‌دانیم که نگرانی و غم اندوه چه احساساتی دارد؟ ترس و دلهره نیز چه معنایی دارد؟ در بیشتر مواقع اضطراب یک پریشانی موقتی است.
اما در بعضی از مواقع می‌تواند شما را فلج کند به‌طوری‌که رفاه زندگی و عملکرد شغلی و اجتماعی شما را تحت تأثیر اثرات منفی قرار بدهد.
اضطراب یک احساس عادی و طبیعی است که هر کسی هرازگاهی آن را تجربه می‌کند.
می‌تواند به ما کمک کند تا با موقعیت‌های استرس زا مانند آماده شدن برای امتحان، سخنرانی یا مواجهه با چالش کنار بیاییم.
با این حال، هنگامی که اضطراب بیش از حد، مداوم یا غیرمنطقی می‌شود، می‌تواند در زندگی روزمره ما اختلال ایجاد کند و باعث شود از چیزهایی که از آن لذت می‌بریم اجتناب کنیم.
این زمانی است که اضطراب تبدیل به یک اختلال می‌شود که باید درمان شود.
اما راهکارهای زیادی وجود دارد که شما بتوانید لرزش دست‌ها و ضربان قلب خود را کنترل کنید و آن را کاهش دهید در ادامه مطلب با ما همراه باشید تا انواع راه‌های درمان اضطراب را برای شما توضیح دهیم.
درمان اضطراب
در صورت عدم درمان، اضطراب می‌تواند برای مدت طولانی همراه فرد باقی بماند و باعث خستگی و بی قراری بیش از اندازه شود و مانع از فعالیت‌های روز مره ما می‌شود.
طیف وسیعی از درمان‌های اضطراب وجود دارد که می‌توانید علائم خود را مدیریت کنید.
سه دسته کلی برای درمان اضطراب وجود دارد که عبارتند از:
- درمان‌های روان شناختی
- درمان‌های فیزیکی (داروها)
- درمان‌های جایگزین و خودیاری
بستگی به نوع اضطراب درمان‌های جایگزین یا خود یاری می‌تواند متفاوت باشد آنها را می‌توان به تنهایی یا همراه با درمان‌های فیزیکی و روانی استفاده کرد.
یک بررسی کامل توسط پزشک برای تصمیم گیری در مورد گزینه مناسب درمانی برای شما ضروری است.
درمان‌های روان شناختی
روان درمانی که به عنوان گفتار درمانی نیز شناخته می‌شود، نوعی درمان روان‌شناختی است که هدف آن کمک به افراد در شناسایی و تغییر احساسات، افکار و رفتارهای نگران کننده است.
می‌توان از آن به عنوان جایگزین یا در کنار دارو و سایر گزینه‌های درمانی استفاده کرد.
انواع رایجی از روان درمانی وجود دارد که شامل موارد زیر است:
- درمان شناختی رفتاری (CBT)
- مواجهه درمانی
- درمان بین فردی (IPT)
- شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی
- روان‌شناسی مثبت گرا
این درمان‌ها می‌تواند به صورت انفرادی ، تعامل گروهی یا آنلاین باشد. روان‌درمانی می‌تواند به افراد کمک کند تا مسائل خاصی مانند افکار منفی ، ترس‌های غیرمنطقی، مشکلات در تعامل با افراد دیگر، یا مشکلات خانوادگی، مدرسه یا محل کار را برطرف کنند.
همچنین می‌تواند به افراد کمک کند تا راه‌های جدید و مفیدی برای مقابله با پریشانی و تأثیر آن بر زندگی خود بیاموزند.
اگر در حال تجربه پریشانی عاطفی هستید، مهم است که از یک متخصص بهداشت روان دارای مجوز کمک بگیرید که می‌تواند شما را در انتخاب برنامه درمانی مناسب بر اساس نیازهای فردی و وضعیت پزشکی شما راهنمایی کند.
درمان شناختی رفتاری (CBT)
درمان شناختی رفتاری (CBT) نوعی از گفتار درمانی است که به افراد کمک می‌کند یاد بگیرند چگونه افکار منفی یا تحریف‌شده‌ای را که بر احساسات و رفتار آنها تأثیر می‌گذارد شناسایی و تغییر دهند.
CBT مبتنی بر این ایده است که افکار، احساسات و اعمال ما به هم مرتبط هستند و تغییر یکی از این جنبه‌ها می‌تواند جنبه‌های دیگر را بهبود بخشد.
برای درمان انواع مشکلات سلامت روان، مانند افسردگی، اضطراب، فوبیا، اختلال استرس پس از سانحه (PTSD)، ، اختلالات مصرف مواد و موارد دیگر مورد استفاده قرار داد.
همچنین می‌تواند به افراد کمک کند تا با موقعیت‌های استرس‌زای زندگی مانند غم و اندوه، ، تروما، تعارضات روابط، بیماری‌های پزشکی و درد مزمن کنار بیایند.
شامل کار با یک درمانگر به روشی ساختاریافته، معمولاً برای تعداد محدودی از جلسات است. درمانگر به درمان‌جو کمک می‌کند تا افکار منفی یا غیرمنطقی را که باعث ناراحتی او می‌شود یا حفظ می‌کند شناسایی کند و سپس آنها را با افکار واقعی‌تر و مثبت‌تر به چالش بکشد و جایگزین کند.
درمانگر همچنین مهارت‌ها و تکنیک‌های مقابله‌ای را به مراجع می‌آموزد تا احساسات و رفتارهای خود را مانند آرامش، تمرکز حواس و حل مسئله مدیریت کند،
CBT یکی از مؤثرترین و مبتنی بر شواهد روان‌درمانی است و نشان می‌دهد که علائم و کیفیت زندگی بسیاری از افرادی که از مشکلات سلامت روان یا مشکلات عاطفی رنج می‌برند را بهبود می‌بخشد.
را می‌توان به صورت فردی یا گروهی انجام داد و در صورت نیاز می‌توان آن را با سایر درمان‌ها مانند دارو ترکیب کرد.
درمان اضطراب با مواجه درمانی
مواجهه درمانی یک درمان روان‌شناختی است که به افراد کمک می‌کند با ترس‌های خود مقابله کنند و با مواجهه با موقعیت‌ها، اشیاء یا احساساتی که آنها را تحریک می‌کنند واضطراب خود را کاهش دهند.
روش‌های مختلفی مانند مستقیم، تخیلی، مجازی یا بینابینی انجام شود.
برای اختلالات اضطرابی مختلف مانند فوبیا، اختلال هراس، اختلال اضطراب اجتماعی، اختلال وسواس فکری – اجباری، اختلال استرس پس از سانحه و اختلال اضطراب فراگیر مؤثر باشد.
همچنین مواجهه درمانی معمولاً با راهنمایی یک درمانگر مجرب در یک محیط امن انجام می‌شود و می‌توان آن را با تکنیک‌های دیگر مانند تمرینات آرام سازی یا شناخت درمانی ترکیب کرد.
درمان بین فردی (IPT)
درمان بین فردی برای اضطراب نوعی درمان است که بر بهبود روابط و عملکرد اجتماعی شما تمرکز دارد.
بر اساس این ایده است که اضطراب شما ممکن است با مشکلات بین فردی شما، مانند درگیری، انزوا، یا غم و اندوه مرتبط باشد.
درمان بین فردی می‌تواند به شما کمک کند تا این مشکلات را شناسایی کرده و به آنها رسیدگی کنید و مهارت‌های برقراری ارتباط و ارتباط بهتر با دیگران را توسعه دهید.
درمان بین فردی همچنین می‌تواند به شما در ایجاد شبکه‌های حمایت اجتماعی کمک کند که می‌توانند از شما حمایت عاطفی و کاهش اضطراب شما را فراهم کنند.
معمولاً شامل 12 تا 16 جلسه است و از یک مدل ساختار یافته پیروی می‌کند.
درمانگر ابتدا ارزیابی علائم، عملکرد بین فردی و شرایط زندگی شما را انجام می‌دهد.
سپس، آنها به شما کمک می‌کنند تا مسائل بین فردی خاصی را که ممکن است به اضطراب شما کمک کند، مانند اختلافات نقش، تغییرات زندگی یا حساسیت بین فردی، شناسایی کنید.
سپس درمانگر به شما کمک می‌کند تا مهارت‌های بین فردی مانند قاطعیت و حل مسئله را توسعه دهید که می‌تواند به شما در مقابله با این مسائل کمک کند.
درمانگر همچنین به شما کمک می‌کند تا فرصت‌هایی برای مشارکت اجتماعی پیدا کنید، مانند پیوستن به یک باشگاه یا سازمان داوطلب، و مهارت‌های جدید خود را در این تنظیمات تمرین کنید.
درمان با یک جلسه خاتمه و پیگیری به پایان می‌رسد، جایی که شما و درمانگر پیشرفت خود را بررسی کرده و برای آینده برنامه ریزی می‌کنید.
درمان بین فردی به طور خاص برای درمان اضطراب طراحی نشده است، اما اگر اضطراب شما با روابط یا تعاملات اجتماعی شما مرتبط باشد، می‌تواند یک مداخله مؤثر باشد.
برخی تحقیقات نشان داده‌اند که درمان بین فردی می‌تواند به کاهش علائم اضطراب و بهبود عملکرد اجتماعی و بین فردی کمک کند.
درمان اضطراب با ذهن آگاهی فردی
ذهن آگاهی تمرینی است برای توجه به لحظه حال با صراحت، کنجکاوی و پذیرش. این می‌تواند با شکستن چرخه افکار و احساسات منفی که اغلب به آن دامن می‌زند، به کاهش اضطراب کمک کند.
ذهن آگاهی همچنین می‌تواند شفقت به خود و مهارت‌های مقابله‌ای را که برای مدیریت اضطراب مهم هستند، افزایش دهد.
راه‌های زیادی برای تمرین ذهن آگاهی وجود دارد، مانند مدیتیشن، یوگا، تمرینات تنفسی، اسکن بدن و غذا خوردن آگاهانه.
همچنین می‌توانید ذهن‌آگاهی را در فعالیت‌های روزانه‌تان مانند پیاده‌روی، شستن ظرف‌ها یا گوش دادن به موسیقی بگنجانید.
نکته کلیدی این است که بر روی تجربه حسی خود تمرکز کنید و به افکار یا احساساتی که بدون قضاوت یا واکنش نسبت به آنها به وجود می‌آیند توجه کنید.
روان‌شناسی مثبت گرا
روان‌شناسی مثبت گرا شاخه‌ای از روان‌شناسی است که بر نقاط قوت، فضایل و شادی افراد و جوامع تمرکز دارد.
مداخلات روان‌شناسی مثبت (PPIs) فعالیت‌هایی هستند که با پرورش احساسات، افکار و رفتارهای مثبت، بهزیستی و کاهش پریشانی را کاهش می‌دهند.
چند نمونه از PPIها عبارتند از:
- ابراز قدردانی: نوشتن یک نامه قدردانی برای کسی که تأثیر مثبتی بر زندگی شما گذاشته است، یا نگه داشتن یک دفترچه سپاسگزاری که در آن سه چیز را که هر روز بابت آنها سپاسگزار هستید فهرست کنید.
- تمرین خوش بینی: تصور و نوشتن در مورد بهترین آینده ممکن برای خود، یا قالب بندی مجدد رویدادهای منفی به عنوان فرصت‌هایی برای یادگیری و رشد.
- طعم دادن: توجه به لحظه حال و لذت از آن، یا یادآوری خاطرات خوش با دیگران.
- انجام کارهای محبت آمیز: انجام کار خوب برای دیگری، مانند تعریف کردن، کمک به همسایه، یا داوطلب شدن برای یک هدف.
- توسعه نقاط قوت: شناسایی نقاط قوت شخصی خود و استفاده از آنها در راه‌های جدید و خلاقانه، یا تعیین و پیگیری اهداف معنی دار که با ارزش‌های شما همسو هستند.
نشان داده شده است که PPIها برای ارتقای بهزیستی و کاهش اضطراب در جمعیت‌های مختلف مانند دانش آموزان، بزرگسالان، سالمندان و نمونه‌های بالینی مؤثر هستند.
PPI ها را می‌توان در قالب‌های مختلف، مانند جلسات فردی یا گروهی، آنلاین یا حضوری، خودیاری یا هدایت‌شده، و به‌عنوان درمان‌های مستقل یا کمکی ارائه کرد.
PPI ها قرار نیست جایگزین سایر اشکال درمانی برای اضطراب شوند، مانند درمان شناختی رفتاری (CBT)، که پرکاربردترین درمان برای اختلالات اضطرابی است.
CBT به افراد کمک می‌کند تا تحریف‌های شناختی را که اضطراب بر آنها تحمیل می‌کند، بشناسند و به چالش بکشند، و تکنیک‌هایی را برای مقابله و مقابله با ترس‌هایشان ارائه می‌کند.
همچنین می‌توانند CBT را با تقویت احساسات مثبت و منابعی که می‌توانند در برابر اضطراب محافظت کرده و تاب آوری را افزایش دهند، تکمیل کنند.
درمان اضطراب با داروها
فکر می‌کنم می‌خواهید جمله را به روش دیگری بازنویسی کنم. در اینجا یک راه ممکن است:
قبل از تجویز هر دارویی برای اضطراب، پزشک باید یک ارزیابی کامل از سلامتی انجام دهد و دلایل انتخاب یک داروی خاص را توضیح دهد. همچنین باید در مورد مزایای بالقوه، خطرات، عوارض جانبی و بازدیدهای بعدی مطلع شوید.
پزشک شما همچنین ممکن است درمان‌های دیگری را که می‌تواند مکمل دارو باشد، مانند درمان، ورزش و سایر راهبردهای مقابله‌ای پیشنهاد کند. باید توجه داشته باشید که دارو همیشه برای اضطراب ضروری نیست.
در اینجا به داروهای رایج برای درمان اضطراب اشاره می‌کنیم:
زیرا ممکن است عوارض جانبی داشته باشند و ممکن است برای همه مناسب نباشند. در اینجا چند نوع رایج از داروهای ضد اضطراب آورده شده است:
- بنزودیازپین‌ها: بنزودیازپین‌ها دسته‌ای از داروها هستند که با افزایش اثرات یک انتقال دهنده عصبی به نام گاما آمینو بوتیریک اسید (GABA) در مغز عمل می‌کنند.
آنها سریع عمل می‌کنند و می‌توانند علائم اضطراب حاد را تسکین دهند. با این حال، به دلیل احتمال بروز علائم وابستگی و ترک، عموماً برای استفاده کوتاه مدت تجویز می‌شوند.
- مهارکننده‌های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs): SSRI ها دسته‌ای از داروهای ضد افسردگی هستند که معمولاً برای درمان اختلالات اضطرابی نیز استفاده می‌شوند.
آنها با افزایش سطح سروتونین، یک انتقال دهنده عصبی در تنظیم خلق و خو، در مغز کار می‌کنند. SSRIها معمولاً به صورت روزانه مصرف می‌شوند و ممکن است چند هفته طول بکشد تا به طور مؤثر شروع به کار کنند.
- مهارکننده‌های بازجذب سروتونین – نوراپی نفرین (SNRIs): SNRI ها دسته دیگری از داروهای ضد افسردگی هستند که می‌توانند برای درمان اضطراب و افسردگی استفاده شوند.
مشابه SSRI ها، آنها با افزایش سطح سروتونین و نوراپی نفرین، یکی دیگر از انتقال دهنده‌های عصبی دخیل در تنظیم خلق، کار می‌کنند.
SNRIها به صورت روزانه مصرف می‌شوند و همچنین ممکن است چند هفته طول بکشد تا اثرات قابل توجهی از خود نشان دهند.
- بوسپیرون: بوسپیرون یک داروی ضد اضطراب است که با اتصال به گیرنده‌های خاصی در مغز، بر سطح سروتونین اثر می‌گذارد.
این دارو با بنزودیازپین‌ها متفاوت است و باعث آرام بخشی یا وابستگی نمی‌شود. بوسپیرون معمولاً برای اختلال اضطراب فراگیر تجویز می‌شود و ممکن است چند هفته طول بکشد تا مؤثر باشد.
- مهارکننده‌های مونوآمین اکسیداز (MAOIs): MAOI ها به ندرت به عنوان درمان خط اول برای اضطراب به دلیل تداخلات احتمالی با برخی غذاها و داروها تجویز می‌شوند.
با این حال، ممکن است زمانی که سایر داروها مؤثر نبوده‌اند، آنها را در نظر بگیرید. MAOIها با مسدود کردن آنزیم مونوآمین اکسیداز که به تنظیم سطوح انتقال دهنده‌های عصبی کمک می‌کند، کار می‌کنند. به عنوان مثال می‌توان به فنلزین و ترانیل سیپرومین اشاره کرد.
خودیاری و درمان‌های جایگزین
علاوه بر گزینه‌های درمانی حرفه‌ای، چندین استراتژی خودیاری و درمان‌های جایگزین وجود دارد که می‌تواند در مدیریت اضطراب مفید باشد. در اینجا چند پیشنهاد وجود دارد:
- تکنیک‌های آرام سازی: تمرینات تمدد اعصاب، مانند تنفس عمیق، آرام سازی پیشرونده عضلانی، مدیتیشن و تمرکز حواس می‌تواند به کاهش سطح اضطراب و ایجاد حس آرامش کمک کند. این تکنیک‌ها را می‌توان از طریق کتاب‌ها، منابع آنلاین یا راهنمایی‌های یک درمانگر یاد گرفت.
- ورزش منظم: نشان داده شده است که انجام فعالیت بدنی منظم اثرات مثبتی بر سلامت روان از جمله کاهش اضطراب دارد.
عادات سبک زندگی سالم: حفظ یک سبک زندگی متعادل می‌تواند تأثیر مثبتی بر اضطراب داشته باشد. این شامل خواب کافی، خوردن یک رژیم غذایی مغذی، محدود کردن مصرف کافئین و الکل و اجتناب از سیگار است.
این عادات از بهزیستی کلی حمایت می‌کنند و می‌توانند به کاهش علائم اضطراب کمک کنند.
- حمایت اجتماعی: ارتباط با دیگران و جستجوی حمایت از دوستان، خانواده یا گروه‌های حمایتی می‌تواند به کاهش اضطراب کمک کند. به اشتراک گذاشتن احساسات و تجربیات خود با یک شبکه حمایتی می‌تواند باعث آرامش و کاهش احساس انزوا شود.
- مکمل‌های گیاهی: برخی افراد با استفاده از مکمل‌های گیاهی علائم اضطراب را تسکین می‌دهند.
با این حال، مهم است که قبل از شروع هر مکمل گیاهی با یک متخصص مراقبت‌های بهداشتی مشورت کنید، زیرا ممکن است با سایر داروها تداخل داشته باشند و عوارض جانبی بالقوه داشته باشند.
- فعالیت‌های آرامش بخش: درگیر شدن در فعالیت‌های لذت بخش که باعث آرامش می‌شود، مانند گوش دادن به موسیقی آرام بخش، حمام کردن، تمرین سرگرمی‌ها، یا گذراندن وقت در طبیعت، می‌تواند به کاهش اضطراب و تقویت حس خوب کمک کند.
به خاطر داشته باشید که اگرچه این استراتژی‌های خودیاری و درمان‌های جایگزین می‌توانند مفید باشند، اما قرار نیستند جایگزین کمک‌های حرفه‌ای شوند.
اگر علائم اضطراب ادامه یابد یا بدتر شود، مهم است که از یک متخصص سلامت روان راهنمایی بگیرید که می‌تواند پشتیبانی شخصی و گزینه‌های درمانی را ارائه دهد.
