تشخیص افسردگی با نقشه برداری مغزی (QEEG) و ۵ نوع از امواج مغزی را بشناسید؟

در طول جلسه  QEEG چه اتفاقی می‌افتد؟

در طول یک جلسه QEEG (الکترونسفالوگرافی کمی)، الکترودها در مکان‌های خاصی روی پوست سر قرار می‌گیرند تا فعالیت‌های الکتریکی شما را اندازه گیری و ثبت کنند.

یک طرح کلی از آنچه معمولاً در طول یک جلسه QEEG اتفاق افتاد این است:

• آماده سازی: شما به راحتی روی یک صندلی می‌نشینید یا روی تخت دراز می‌کشید. تکنسین یا متخصص مراقبت‌های بهداشتی پوست سر شما را با استفاده از یک ژل رسا یا یک خمیر تمیز می‌کند، تا از تماس صحیح الکترود اطمینان حاصل شود.

• قرار دادن الکترودها: حسگرهای کوچک به نام الکترود با استفاده از چسب یا خمیر به پوست سر شما متصل می‌شوند. تعداد الکترودهای مورد استفاده می‌تواند متفاوت باشد؛ اما معمولاً بین 19 تا 32 است.

 این الکترودها فعالیت الکتریکی نواحی مغز شما را اندازه گیری می‌کند.

برای مثال، برای تشخیص ADHD، معمولاً 19 الکترود روی پوست سر قرار می‌گیرند. الکترودها با استفاده از ژل یا پماد به پوست متصل می‌شوند. فرد باید موهایش را قبل از انجام نقشه برداری مغزی تمیز و خشک کند.

• ضبط حالت در حال حاضر ذخیره: از شما خواسته می‌شود آرام باشید و چشمان خود را ببندید  بی حرکت بمانید. الکترودها فعالیت مغز شما را در این حالت همیشه ثبت کنید برای چند دقیقه می‌کنند. این یک اندازه گیری پایه از فعالیت مغزی را می‌دهد.

• ضبط تکلیف یا محرک (اختیاری): بستگی به هدف جلسه، ممکن است از شما خواسته شود تا کارهای خاص را انجام دهید، به محرک‌ها پاسخ دهید یا در فعالیت‌های ذهنی خاص شرکت کنید در حالی که QEEG در حال ضبط است.

این می‌تواند به ارزیابی عملکرد مغز شما در شرایط مختلف کمک کند.

EEG همچنین می‌تواند نویز و مصنوعاتی که ممکن است از حرکت چشم، عضلات صورت، تنفس یا ضربان قلب ناشی شوند، فیلتر کند.

نقشه برداری مغزی می‌تواند سیگنال‌های الکتریکی مغز را با دقت بالا و در بازه‌های زمانی کوتاه اندازه گیری کند.

• جمع‌آوری‌ها: الکترودها صادر می‌کنند که الکتریکی را از مغز شما می‌گیرند که توسط تجهیزات QEEG تقویت و ضبط می‌شوند. معمولاً به صورت دیجیتالی برای تجزیه و تحلیل و تحلیل بیشتر ذخیره می‌شوند.

• مقایسه با پایگاه‌های داده یا معیارهای بالینی: نمایش داده‌های گرافیکی می‌توانند با پایگاه‌های داده هنجاری یا معیارهای بالینی مقایسه شوند.

 پایگاه‌های داده هنجاری شامل داده‌های QEEG از افراد سالم و متناسب با جنسیت، سن و تحصیلات هستند.

 معیارهای بالینی شامل داده‌های QEEG از افراد مبتلا به اختلالات خاص هستند.

 به‌عنوان‌مثال، QEEG می‌تواند نشان دهد که افراد مبتلا به تشنج، آسیب مغزی، ADHD، افسردگی یا اضطراب چه تفاوت‌هایی در فعالیت الکتریکی مغز خود دارند.

توجه به این نکته مهم است که رویه‌ها و پروتکل‌ها در طول یک جلسه QEEG ممکن است به هدف خاصی بستگی دارد و جلسه متفاوتی ارائه شود.

 مشاوره با یک متخصص مراقبت‌های بهداشتی یا تکنسین با تجربه در انجام ارزیابی‌های QEEG می‌توانید اطلاعات دقیق‌تر را در مورد آنچه در طول جلسه خاص خود انتظار دارید به شما بدهید.