اختلال اضطراب بیماری چیست؟ تصور کنید دائم در یک جهان پر از ترس و وحشت از بیماری، زندگی می‌کنید. هر نشانه و علامتی، به شما یادآوری می‌کند که یک بیماری وحشتناک در راه است.
این دنیای واقعی، افراد مبتلا به اختلال اضطراب بیماری است. ذهن آنها پر از نگرانی است و هر سرفه، عطسه یا علامتی که مشاهده می‌کنند، به نظرشان نشانه‌ای از یک بیماری خطرناک است. زمزمه‌های مداوم در ذهنشان، آرامش را از آنها سلب می‌کند.
هیپوکندری که به عنوان اضطراب بیماری نیز شناخته می‌شود، می‌تواند زندگی افراد را مختل کند، همچنین افراد مبتلا به هیپوکندری، به دلیل وسواس شدیدشان نسبت به بیماری، در ترس دائمی از آسیب بدنی، بیماری و مرگ زندگی می‌کنند.
این وسواس می‌تواند از نظر روانی بسیار دردناک باشد، توانایی فرد برای عملکرد اجتماعی و حرفه‌ای را مختل کند و حتی باعث مشکلات مالی زیادی شود.
مطالعات جدید درباره این اختلال اضطرابی نشان می‌دهد که ۷۵ تا ۸۵ درصد از افرادی که به اختلال اضطراب بیماری مبتلا هستند، با گذشت زمان و شدیدتر شدن اضطراب، به افسردگی و اختلالات روانی دچار می‌شوند.
در این مطلب از کلینیک تخصصی روز مهر ، قصد داریم توضیحی درباره اختلال اضطراب بیماری چیست؟ علائم و راه‌های درمانی آن را برای شما ارائه دهیم.
اختلال اضطراب بیماری چیست؟
اختلال اضطراب بیماری، یک وضعیت جدی سلامت روان محسوب می‌شود که در آن فرد بیش از حد نگران وضعیت جسمانی خودش است و به طور مداوم احساس بیماری می‌کند تا جایی که زندگی روزمره اش را مختل می‌کند.
این بیماری همچنین با نام‌های هیپوکندری و هیپوکندریاس نیز شناخته می‌شود. یکی از شایع‌ترین نشانه‌های اختلال هیپوکندری، نگرانی مداوم و بیش از حد درباره سلامتی است.
مطالعات اخیر اختلال هیپوکندری را به این صورت تعریف می‌کنند که ترس و نگرانی‌های مداوم درباره اینکه فردی دارای بیماری جدی و خطرناک می‌باشد تشخیص داده نشده است.
افرادی که ترس از ابتلا به یک بیماری سخت و جدی را دارند و در آزمایش‌های پزشکی هیچ پاسخ منفی و اشتباهی وجود ندارد و دوباره به تکرار آزمایش اصرار دارند ممکن است به اختلال هیپوکندری مبتلا باشند.
هیپوکندری یک بیماری روانی مزمن است که شدت آن با توجه به سن و میزان استرس در هر فردی متفاوت است.
علائم اختلال اضطراب بیماری چیست؟
به ویژه اختلال اضطراب بیماری یا هیپوکندری، با طیف وسیعی از علائم پایدار مرتبط با نگرانی‌های سلامتی و نگرانی بیش از حد در مورد داشتن یک وضعیت پزشکی جدی مشخص می‌شود. در زیر برخی از علائم رایج مرتبط با این اختلال آورده شده است:
1. ترس از فعالیت‌های عادی
افراد مبتلا به هیپوکندری اغلب عملکردهای طبیعی بدن مانند ضربان قلب، تعریق و حرکات روده را به عنوان علائم یک بیماری جدی درک می‌کنند که منجر به نگرانی دائمی می‌شود.
2. ترس از بیماری های جزئی
حتی علائم جزئی مانند آبریزش بینی، غدد لنفاوی کمی متورم یا زخم‌های کوچک به عنوان مشکلات سلامتی مهم دیده می‌شود.
3. بررسی مداوم
افراد مبتلا به هیپوکندری به طور مکرر بدن خود را برای هر گونه علائم بیماری چک می‌کنند، مانند اندازه گیری منظم فشار خون خود با فشارسنج.
4. تمرکز متفاوت بر سلامت جسمانی
افراد مبتلا به هیپوکندری ممکن است تمرکز خاصی روی یک اندام خاص مانند ریه‌ها یا قلب داشته باشند. آنها همچنین ممکن است بر روی یک بیماری خاص مانند سرطان یا سکته مغزی تثبیت شوند یا ترس از ابتلا به چندین بیماری به طور هم‌زمان داشته باشند.
5. بحث بیش از حد در مورد بیماری
هیپوکندری اغلب باعث می‌شود که افراد به طور منظم در مورد سلامتی خود با دیگران صحبت کنند.
6. قرار ملاقات های مکرر با پزشک
افراد مبتلا به هیپوکندری به طور مکرر به پزشک مراجعه می‌کنند و در موارد شدید، ممکن است از چندین متخصص مراقبت های بهداشتی مشاوره بگیرند.
7. وسواس اینترنت
آنها ساعت‌ها را صرف جستجوی اینترنت برای علائم احتمالی بیماری خود می‌کنند.
8. هیچ تسکینی از نتایج آزمایش وجود ندارد.
حتی اگر نتایج آزمایش منفی باشد، افراد مبتلا به هیپوکندری ممکن است آرامش خاطر نداشته باشند و اضطراب آنها بدتر می‌شود.
9. ترس از باور نکردن یا تشخیص داده نشدن
این ترس دائمی وجود دارد که ممکن است پزشک و اطرافیان آنها بیماری اش را باور نکنند یا اینکه ممکن است آن را پرشک تشخیص ندهد که اضطراب آنها را تشدید می‌کند.
10. اجتناب از مراقبت های پزشکی
برخی از افراد مبتلا به هیپوکندری به دلیل ترس از تشخیص یک بیماری جدی از مراجعه به مراقبت های پزشکی اجتناب می‌کنند.
11. ترس و نگرانی مداوم
ترس و نگرانی مداوم که بیش از شش ماه طول بکشد به عنوان علائم اختلال اضطراب شناخته می‌شود.
علت اختلال اضطراب بیماری
علت دقیق این اختلال هنوز مشخص نیست. اما برخی از عوامل زیر می‌توانند دخیل باشند که عبارتند از:
- باورها
درک نادرست از احساسات بدن که به درک نادرست از نحوه عملکرد بدن مربوط می‌شود.
- خانواده
افرادی که یکی از اعضای خانواده نزدیکشان مبتلا به هیپوکندری هستند، احتمالاً به مرور زمان خودشان به این اختلال اضطراب مبتلا می‌شوند.
- تاریخچه شخصی
اگر در گذشته تجربیات بدی از سلامتی داشته‌اید، ممکن است بیشتر در معرض خطر ابتلا به هیپوکندری باشید.
- ارتباط با سایر شرایط پزشکی
سایر اختلالات روانی با هیپوکندری مرتبط هستند و درصد بالایی از افراد مبتلا به اختلال اضطراب بیماری افسردگی شدید، اختلال هراس، اختلال وسواس فکری جبری و اختلال اضطراب فراگیر دارند.
محققان می‌گویند که افراد مبتلا به اختلال وسواس فکری اجباری و هیپوکندری از رفتارهای ایمنی برای احساس رفاه و اعتماد به نفس در مورد آینده استفاده می‌کنند.
رفتارهای ایمنی اقداماتی هستند که فرد را از موقعیت هایی که باعث اضطراب می‌شود دور نگه می‌دارد. این رفتارهای ایمنی می‌تواند علائم اختلالات اضطرابی را در طول زمان تشدید کند.
این رفتارها با بالا نگه داشتن سطح استرس و اضطراب، ترس‌ها را از بین نمی‌برد و فقط توجه فرد را به برخی عوامل ترسناک معطوف می‌کند.
از آنجایی که بیشتر بیماران تمایل دارند در مورد وضعیت سلامتی که از آن می‌ترسند به پزشک خانواده خود مراجعه کنند، به جای یک متخصص سلامت روان، اختلال اضطرابی آنها ممکن است هرگز تشخیص داده نشود.
مدت زمان ابتلا به هیپوکندری چه مدت است؟
افراد مبتلا به هیپوکندری ماه‌ها یا سال‌ها را صرف فکر کردن به بیماری‌هایی می‌کنند که شاید هرگز رخ ندهد.
بیمارانی که اختلال اضطرابی آنها گذرا است، احتمالاً کمتر از اختلال اضطراب شدید رنج می‌برند.
تحقیقات نشان می‌دهد که افرادی که در وضعیت اقتصادی و اجتماعی خوبی قرار دارند، سریع‌تر از افرادی که در شرایط اقتصادی ضعیف قرار دارند بهبود می‌یابند. از آنجا که اختلال اضطرابی یک اختلالی جدید است، تعداد کمی آمار در دسترس است.
عوامل خطر ابتلا به اختلال اضطراب بیماری چیست؟
این اختلال اضطرابی به طور معمول در ابتدای دوران بزرگسالی شروع می‌شود و ممکن است پس از دوره بهبودی از یک بیماری جدی یا پس از مرگ یک عزیز یا دوست، خود را نشان دهد.
عوامل خطر دیگر برای اضطراب نسبت به بیماری شامل موارد زیر می‌شوند:
- سابقه خانوادگی: اگر در خانواده شما افرادی با اضطراب نسبت به بیماری وجود داشته باشند، شما نیز ممکن است به این اختلال اضطرابی در مراحل بعدی زندگیتان مبتلا شوید.
- تجربه‌های ناخوشایند: تجربه بیماری جدی در گذشته، مانند بیماری‌های خطرناک یا ترسناک، ممکن است احساس نگرانی و اضطراب نسبت به بیماری را در شما ایجاد کند.
- تمایل به کنترل: افرادی که تمایل بیشتری به کنترل و مسئولیت پذیری دارند، ممکن است در مواجهه با بیماری ها و عوارض جسمی بیشتر نگران شوند و اضطراب بیشتری تجربه کنند.
- استفاده از رفتارهای ایمنی: استفاده از رفتارهای ایمنی، مانند جلوگیری از مواجهه با موقعیت های ترسناک یا اطلاعات مرتبط با بیماری، ممکن است اضطراب را تشدید کند و باعث شود شما بیشتر به بیماری فکر کنید.
- تجربه‌های روان‌شناختی: تجربه‌های روان‌شناختی ناخوشایند مانند استرس شغلی، روابط ناموفق و تجربه‌های زندگی دشوار ممکن است اضطراب نسبت به بیماری را در شما افزایش دهد.
- اطلاعات رسانه‌ای: دسترسی به اطلاعات بیشتر درباره بیماری‌ها و خطرات آنها از طریق رسانه‌ها می‌تواند اضطراب را در شما افزایش دهد و به شما احساس نگرانی بیشتری برای سلامتی خود بدهد.
گاهی اوقات، زمانی که مرگ یک عزیز نزدیک است، به ویژه زمانی که مرگ در سن جوانی رخ می‌دهد، آنها نگرانی درباره سلامتی خود دارند.
روان‌شناسان گزارش می‌دهند که افراد مبتلا به هیپوکندری معمولاً خودانتقادی و کامل‌گرایانه هستند. بیشتر اوقات، آنها سلامت را به عنوان درد و ناراحتی بیش از حد می‌پندارند، در حالی که برخی از دردها عادی و قابل تحمل هستند.
روش های درمانی اختلال هیپوکندری
روش‌های درمانی برای اختلال هیپوکندری عبارتند از:
- درمان شناختی – رفتاری (CBT): این روش به افراد کمک می‌کند تا افکار و باورهای منفی خود را شناسایی و تغییر دهند. همچنین، مهارت‌های مقابله با اضطراب و نگرانی نیز در این روش آموزش داده می‌شود.
- داروها: در برخی موارد، داروهای ضد اضطراب یا داروهای دیگر می‌توانند برای کاهش علائم هیپوکندری تجویز شوند. اما استفاده از داروها باید تحت نظر پزشک متخصص انجام شود.
- درمان روان تحلیلگری: این روش به بررسی ریشه‌های بیماری در دوران کودکی و تجارب گذشته فرد می‌پردازد. درمان روان تحلیلگری می‌تواند به افراد در درک بهتر افکار و احساسات خود درباره بیماری کمک کند.
- گروه‌درمانی: در این روش، افراد مبتلا به هیپوکندری در جلسات گروهی با گفتگو با یکدیگر تجربیات خود را به اشتراک می‌گذارند. این جلسات می‌توانند به افراد احساس دلی و حمایت از دیگران کمک کنند.
- تغییر سبک زندگی: داشتن سبک زندگی سالم، از جمله ورزش منظم، تغذیه مناسب و خواب کافی، می‌تواند به کاهش عوارض و علائم هیپوکندری کمک کند.
بهترین روش درمان برای هر فرد بستگی به عوامل مختلفی دارد، از جمله شرایط فردی و تصمیمات او. در هر صورت، مهم است که با متخصصان مربوطه مشورت کنید و راهنمایی‌های آنها را دنبال کنید.
همچنین، برای کمک به افراد مبتلا به هیپوکندری، می‌توانید این نکات را در نظر بگیرید:
- معاینات و آزمایشات پزشکی منظم را دنبال کنید.
- از جستجوی مداوم اطلاعات درباره بیماری‌ها در اینترنت خودداری کنید.
- به خودتان یادآوری کنید که احتمال بروز بیماری‌های جدی بسیار کم است.
- روی افکار و افکار مثبت خود تمرکز کنید.
- از روش های آرامش بخش ذهنی مانند مدیتیشن یا یوگا استفاده کنید.
- با صبر و تلاش، می‌توانید بر هیپوکندری غلبه کنید و از زندگی سالم و شاد لذت ببرید.
درمان با گیاهان دارویی در منزل
قبل از استفاده از هر گونه داروی گیاهی، حتماً با پزشک یا متخصص گیاهان دارویی مشورت کنید. برخی از گیاهان دارویی ممکن است با داروهای دیگر تداخل داشته باشند یا برای برخی افراد مضر باشند.
برخی از گیاهان دارویی که ممکن است برای درمان بیماری‌ها در منزل مفید باشند عبارتند از:
- بابونه: بابونه یک گیاه آرامش‌بخش است که می‌تواند به کاهش اضطراب و ترویج خواب کمک کند. می‌توانید از چای بابونه استفاده کنید یا از حمام بابونه بهره ببرید.
- اسطوخودوس: اسطوخودوس یک گیاه آرامش‌بخش دیگر است که می‌تواند به کاهش اضطراب و بهبود کیفیت خواب کمک کند. می‌توانید از اسانس اسطوخودوس استفاده کنید یا چای اسطوخودوس بنوشید.
- بادرنجبویه: بادرنجبویه گیاهی است که می‌تواند به کاهش استرس و اضطراب کمک کند. می‌توانید از چای بادرنجبویه استفاده کنید یا از اسانس بادرنجبویه بهره ببرید.
- گل راعی: گل راعی گیاهی است که می‌تواند به کاهش علائم اضطراب کمک کند.
- سنبل الطیب: سنبل الطیب گیاهی است که می‌تواند به کاهش استرس و بهبود خواب کمک کند.
نکاتی برای استفاده از گیاهان دارویی در درمان بیماری‌ها در منزل:
- بدوز دارو گیاهی را با کم شروع کنید و به آهستگی آن را افزایش دهید.
- به طور منظم از گیاهان دارویی استفاده کنید تا بهترین نتیجه را بگیرید.
- اگر باردار هستید یا شیر می‌دهید، قبل از استفاده از گیاهان دارویی با پزشک خود مشورت کنید.
- اگر از داروهای دیگر استفاده می‌کنید، قبل از استفاده از گیاهان دارویی با پزشک خود مشورت کنید.
علاوه بر استفاده از گیاهان دارویی، راه‌های دیگری نیز برای درمان بیماری‌ها در منزل وجود دارد:
- ورزش منظم: ورزش می‌تواند به کاهش اضطراب و بهبود خلق و کمک کند.
- تکنیک‌های آرامش‌بخش: تکنیک‌های آرامش‌بخش مانند یوگا، مدیتیشن و سرگرمی می‌تواند به کاهش استرس کمک کند.
- گفتگو با متخصص: صحبت با یک متخصص روان‌شناس یا روانپزشک می‌تواند به شما در درک و مدیریت بیماری کمک کند. به همراه استفاده از گیاهان دارویی، این روش‌ها می‌توانند بهبود و تسکین بیشتری را به شما بیانجامید.
سخن پایانی
اختلال اضطراب بیماری چیست؟ اختلال اضطراب بیماری یک مشکل روانی است که به علت ترس و نگرانی در مورد بیماری شدن و ترس از آینده است. علائم اختلال اضطراب شامل بی‌قرار بودن، احساس تنش و عصبانی، ترس شدید، اجتناب از قرار گرفتن در موقعیت‌های اضطراب‌آور، عدم توانایی در کنترل مهم، اضطراب به ترس و نگرانی، ترس از خارجشدن از خانه، ترس از خارج شدن از عزیزان، اضطراب به ترس و نگرانی در مورد بیماری شدن و ترس از آینده است.
مهم‌ترین نکته در مدیریت اختلال اضطراب این است که با پزشک خود مشورت کنید و برنامه درمانی مناسب برای خود انتخاب کنید. همچنین، اهمیت دارد که به خودتان مراقبت کنید و روش‌های آرامش‌بخش مانند مدیتیشن، تمرینات تنفسی و ورزش را در روزمره خود جای دهید.
با تمرکز و تلاش، می‌توانید این بیماری را کنترل کنید و به زندگی سالم و متعادلی دست یابید. امیدوارم این مقاله به شما اطلاعات مفیدی درباره اختلال اضطراب بیماری ارائه داده باشد و به شما در درک و مدیریت این بیماری کمک کند. همچنین، توصیه می‌شود که در صورت نیاز، به پزشک خود مراجعه کنید تا درمان مناسب را برای شما تعیین کند.
