تشخیص ابتلا به آلزایمر، در سنین پایین را آلزایمر زودرس می‌نامند که باعث عصبانیت، نگرانی‌های مداوم و شوکه شدن در افراد می‌شود.
شروع زود هنگام آلزایمر تقریباً افراد 40-50 سال را تحت تأثیر قرار می‌دهد با این حال تشخیص آلزایمر بسیار دشوار است؛ زیرا کاهش حافظه و توانایی فیزیکی یا شناختی ممکن است به مسائل زندگی مانند استرس و اضطراب نسبت داده شود.
بیماری آلزایمر زودرس بیشتر از 5 میلیون نفر را در ایالت متحده آمریکا و حدود 50 میلیون نفر را در سرتاسر جهان تحت‌تأثیر قرار می‌دهد.
اگرچه بیشتر افراد 65 سال به بالا به بیماری آلزایمر مبتلا می‌شوند که حدود 5 درصد از آن‌ها دچار آلزایمر زودرس هستند.
گاهی اوقات آلزایمر زودرس را به‌عنوان شروع جوان‌تر نیز می‌شناسند.
از آن جایی که این بیماری بروی مغز تأثیر می‌گذارد می‌تواند باعث کاهش حافظه، تصمیم گیری و تفکر می‌شود.
معمولاً آلزایمر به صورت تدریجی اتفاق می‌افتد و در هر فردی متفاوت است.
ما در این مطلب از کلینیک تخصصی و مغز و اعصاب روز مهر قصد داریم آلزایمر زودرس را به شما معرفی کنیم.
آلزایمر زودرس چیست؟
بیماری آلزایمر هنگامی رخ می‌دهد که سلول‌های عصبی که در مغز فعالیت‌های خود را انجام می‌دهند، ارتباطات خود را با سایر نورون‌های عصبی قطع می‌کنند و در نهایت بمیرند.
همچنین نوعی زوال عقل به حساب می‌آید که باعث کاهش فعالیت‌های شناختی؛ مانند از دست دادن حافظه، تغییر رفتار و افکار می‌شود.
اگرچه آلزایمر در افراد مسن شایع‌تر است اما می‌تواند در اوایل 30 سالگی اتفاق بیفتد. هنگامی که این بیماری در افراد زیر 65 سال رخ می‌دهد به عنوان آلزایمر زودرس شناخته می‌شود.
حدود 5-10 درصد از افراد مبتلا به آلزایمر به شروع زودرس این بیماری مبتلا هستند.
تشخیص آلزایمر در هر سن و سالی برای هر فردی آزار دهنده و ناراحت کننده می‌باشد؛ اما آلزایمر در دوران جوانی می‌تواند به شدت آسیب زا برای خود و بستگان نزدیک باشد.
ممکن است از خود بپرسید که این بیماری تمام اهداف زندگی شما را با شکست روبه رو می‌کند و مانع از پیشرفت‌های زندگی‌تان می‌شود
اگر مجرد هستید ممکن است مانع از رابطه عاشقانه شما شود یا اگر تشکیل خانواده داده باشید دائم نگران رفاه اقتصادی و آینده آن‌ها خواهید بود.
در حالی که هیچ گونه درمانی برای بیماری آلزایمر وجود ندارد؛ اما شما کاملاً درمانده نیستید و می‌توانید به کمک خود و دوستانتان با این بیماری مقابله کنید و علائم آن را تا احد امکان کاهش دهید.
همچنین می‌توانید با کاهش علائم به کیفیت زندگی سالم خود کمک کنید.
علائم آلزایمر زودرس چیست؟
علائم اولیه آلزایمر زودرس ممکن است که شبیه به علائم آلزایمر دیررس باشد. ممکن است که به تدریج متوجه نشانه‌های بیماری خود شوید و با ترکیبی از ترس، اضطراب و انکار دست و پنجه نرم کنید.
این علائم در آلزایمر زودرس شامل موارد زیر است:
فراموشی. رویدادهای مهم و تاریخ‌های هفته ممکن است که از ذهن شما از بین برود.
شاید از افراد نزدیک خود دائم بخواهید که قرارهای ملاقات تایم کاری را بیش از حد معمول برای شما تکرار کنند. یا ممکن است شما به صورت مداوم اشیا مورد نیاز خود را گم کنید و یا مکانی را که زیاد در آن رفت داشته‌اید را از یاد ببرید.
مشکل در حل مسائل و تکمیل وظایف پیچیده. برای مثال ممکن است برای پیروی کردن از یک رژیم غذای و یا درست‌کردن کیک طبق دستورالعمل آن با مشکل روبه‌رو شوید.
بیماران آلزایمری در بیشتر مواقع نمی‌توانند کارهای دشوار را در محل کار به درستی انجام دهند.
مشکلاتی در تغییراتی بینایی و آگاهی فضایی. افراد مبتلا به آلزایمر زودرس نمی‌توانند به درستی رنگ‌های مختلف را تشخیص دهند و در قضاوت مسافت با مشکل مواجه می‌شوند.
همچنین آن‌ها نمی‌توانند متنی را که به تازگی خوانده‌اند را به درستی درک کنند.
مسائلی در گفت و گو آن‌ها نمی‌توانند به درستی جملات خود را به پایان برسانند و یافتن کلمات مناسب دشوار نام گذاری اشیا برای مبتلایان به بیماری آلزایمر دشوار است.
قضاوت و تصمیم گیری ضعیف. به درستی نمی‌توانند به حسابرسی امور مالی بپردازند و یا تصمیم گیری‌های نادرست و غیر منطقی را انجام می‌دهند.
برای مثال هنگام سوختن غذا روی اجاق گاز نمی‌دانند چه کاری را باید انجام بدهند.
تغییراتی در شخصیت و خلق و خو. ممکن است که بعد از تشخیص آلزایمر به افسردگی مبتلا شوید و کارهایی را که قبلاً به آن علاقه‌مند بودید را انجام ندهید و نسبت به آن‌ها احساس بی تفاوتی کنید.
افسردگی اغلب می‌تواند اختلالات خستگی و جسمی را فراوانی را در شما ایجاد کند.
شما ممکن است که احساس عصبانیت زیادی را داشته باشید و با اتفاق‌های جزئی زود ناراحت شوید.
کناره گیری از ارتباط برقرار کردن با دیگران. ممکن افراد مبتلا به آلزایمر زودرس احساس شرم یا ترس شدیدی نسبت به علائم خود داشته باشند و به دلیل افسردگی که دارند تمایلی به ترک خانه خود نداشته باشند.
در مراحل شدید بیماری آلزایمر با شروع جوانی ممکن است حمله‌هایی مانند گیجی، بدتر شدن حافظه و نوسانات خلقی شدید را تجربه کنید.
تمامی این عوامل می‌توانند بر روی روحیه شما اثرات مخربی برجای بگذارند.
شما نیز ممکن است به‌مرورزمان مشکلاتی در راه رفتن و صحبت کردن داشته باشید که این امر استقلال در زندگی را برای شما دشوار می‌کند.
علت آلزایمر زودرس
اکثر افراد مبتلا به آلزایمر با شروع جوانی به نظر می‌رسد که این بیماری به علت ژنتیک، سبک زندگی و تأثیرات محیطی ایجاد شود.
ولی هنوز علت دقیق این بیماری به صورت واضح تشخیص داده نشده است.
محققان در حال شناسایی ژن‌هایی هستند که خطر ابتلا به بیماری آلزایمر را افزایش می‌دهند.
احتمالاً داشتن ژنی به نام آپولیپوپروتوئین ابتلا به آلزایمر زودرس و دیر رس را افزایش می‌دهد.
البته به این معنا نیست همه‌ی افرادی که ژن E APOE را دارند به بیماری آلزایمر مبتلا می‌شوند.
افراد مبتلا به این ژن در برابر بیماری آلزایمر آسیب‌پذیرتر هستند و علائم آن‌ها در سنین پایین‌تر ظاهر می‌شود.
افرادی که این نوع ژن‌ها را به ارث می‌برند احتمال اینکه در سنین پایین‌تر به بیمار آلزایمر مبتلا شوند افزایش پیدا می‌کند.
این نوع آلزایمر که به عنوان آلزایمر خانوادگی نیز شناخته می‌شود، حدود 500 خانواده را در سراسر جهان تحت تأثیر خودش قرار می‌دهد.
محققان تخمین می‌زنند که این ژن کمتر از یک درصد از افراد مبتلا به بیماری آلزایمر را تحت تأثیر قرارمی دهد.
سه جهش ژنی مرتبط با بیماری آلزایمر زودرس شامل موارد زیر است:
پرسنیلین -۱
پروتئین‌های پیش ساز آمیلوئید (APP)
پرسنیلین -2
که منجر به تولید که پروتئین‌های رسوبی غیر طبیعی مرتبط با آلزایمر شروع جوانی هستند.
پلاک‌های آمیلوئید در مغز جوانان
مطالعات نشان می‌دهد که مغز افراد مبتلا به بیماری آلزایمر دارای مقدار زیادی از پلاک‌های آمیلوئید که به عنوان رسوب‌های پروتئینی غیر طبیعی آن‌ها را می‌شناسند و نوروفیبرلاری درهم‌تنیده‌ای به نام پروتئین‌های تاو می‌باشند.
پلاک‌ها زمانی به وجود می‌آیند که تکه‌هایی از پروتئین‌ها با نام بتا آمیلوئید به یکدیگر می‌چسبند.
محققان بر این باورند که گروهی از تکه‌های بتا آمیلوئید باعث مسدود شدن سیگنال‌های شیمیایی که برای برقراری نورون‌های عصبی از آن‌ها استفاده می‌کنند بدترین آسیب را به بخش‌های مختلف مغز می‌رسانند.
آلزایمر شروع جوانی را چه گونه تشخیص می‌دهند؟
آلزایمر در دوران جوانی به سختی تشخیص داده می‌شود؛ چون علائمی مشابه افسردگی، یائسگی و اضطراب دارد به همین دلیل پزشکان قبل از تشخیص از فرد بیمار آزمایش‌ها و تصویربرداری مختلفی استفاده می‌کنند. آن‌ها به احتمال زیاد تاریخچه پزشکی شما را بررسی می‌کنند و شما را تحت معاینات عصبی و فیزیکی قرار می‌دهند.
اسکن و تصویر برداری‌های مغزی می‌توانند قسمت‌های مختلف مغز شما را ارزیابی کنند و تست‌های شناختی این کمک را به پزشکان می‌کند که استدلال، حافظه و درک شما را بررسی کنند.
همچنین ارزیابی روان پزشکی ممکن است به رد سایر بیماری‌های روانی کمک زیادی را کند.
بسیاری از مردم آلزایمر را با مشکلات حافظه یا فراموشی مرتبط می‌دانند؛ ولی علائم آلزایمر در همه افراد یکسان نیست و ممکن است لزوماً شامل فراموشی نباشد که این امر در بیشتر مواقع باعث تشخیص اشتباه می‌شود.
برای مثال کاهش تمرکز ممکن است به یک مسئله مرتبط با فراموشی مرتبط باشد یا پزشک متخصص به این نتیجه برسد که عدم تمایل به کارهای مورد علاقه ناشی از افسردگی است.
تغییرات بینایی شما را ممکن است که به مشکلات فیزیکی چشم نسبت دهند.
تشخیص درست می‌تواند به شما کمک کند که برای رفع مشکل خود اقدامات لازم را انجام دهید و برای بهبود کیفیت زندگی خود تلاش کنید.
درمان آلزایمز شروع جوانی
در حال حاضر هیچ درمانی برای بیماری آلزایمر جوانی توسط محققان شناسایی نشده است؛ اما شما می‌توانید با درمان زود هنگام این بیماری را مدیریت و علائم آن را کاهش دهید.
در بیشتر موارد بعضی از داروها برای بهبود علائم آلزایمر مانند اختلالات حافظه و خواب مفید می‌باشند که شامل موارد زیر است:
دونزپیل آریسپت
ریواستیگمین
گالانتامین
ممانتین (نامندا)
محققان هنوز در حال بررسی درمان‌های جایگزین برای بیماری آلزایمر با شروع جوانی هستند.
بعضی از عادات رفتاری می‌تواند به مدیریت علائم کمک کنند که عبارتند از:
- رفتن به مکان‌های آشنا
- قرار گرفتن در معرض نور آفتاب
- مصرف رژیم غذایی مناسب
- ورزش مداوم
- حذف الکل و مواد مخدر
- انجام ورزش‌های هوازی، یوگا، پیلاتس
- تکنیک‌های تمدد اعصاب برای کاهش استرس و اضطراب
افراد مبتلا به آلزایمر شروع زود هنگام که سنین 30-50 سال را تحت تأثیر قرار می‌دهد و می‌تواند روابط اجتماعی و کارهای روزانه را دچار مشکل کند برای حمایت از آن‌ها باید مدیریت علائم را با توجه به شرایط سنی آن‌ها در نظر گرفت.
پشتیبانی ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- کار درمانی
- گفتار درمانی
- بینایی درمانی
کنار آمدن بعد از تشخیص آلزایمر
همه بعد از تشخیص زود هنگام آلزایمر به یک شکل واکنش نشان نمی‌دهند شاید به این فکر کنید از اینکه در سنین پایین این بیماری را تجربه می کنید ناعادلانه باشد و عصبانیت و غمگینی زیادی را احساس کنید.
ممکن است بعد از تشخیص انکار و بی حسی را تجربه کنید یا بخواهید که از تمام فعالیت‌های خود کناره گیری کنید و روابط را با دیگران قطع کنید.
احساسات مختلف ممکن است؛ مانند یک امواج طوفانی در ذهن شما بیایند و بروند شما باید صبور باشید و به خود فرصت بدهید تا تشخیص‌های خود را درک کنید و با زندگی کردن با این بیماری برای خود و عزیزانتان کنار بیایید.
سعی نکنید احساسات منفی خود را سرکوب کنید.
زمانی از تایم خود را صرف بروز احساسات منفی خود کنید و احساسات خود را یادداشت کنید یا با یک دوست صمیمی در میان بگذارید. با یک فرد مورد اطمینان و مشاوره درمانی صحبت کنید و از سرزنش کردن خود به صورت مداوم اجتناب کنید.
به دنبال راه درمانی زود هنگام باشید.
به محض تشخیص بیماری آلزایمر به یک متخصص مراجعه کنید. هرچه بیماری شما زودتر تشخیص داده شود زودتر می‌توانید علائم خود را مدیریت کنید. پزشکان همچنین در کنترل سایر بیماری‌ها مانند فشار خون بالا می‌توانند و مشکلات قلبی می‌توانند به شما کمک‌های زیادی را ارائه دهند.
بدانید که تشخیص هویت شما را تعریف نمی‌کند.
ممکن است سنگینی و حرف‌های اجتماعی منفی راجع به بیماری خود بشنوید ممکن است نگران این باشید که دیگران مانند یک کودک خردسال با شما رفتار کنند؛ اما مهم این است که شما همان فرد قبل از تشخیص بیماری هستید و هویت شما هیچ تغییری نکرده است.
بر چیزهایی تأکید کنید که هویت شما را تعریف می‌کند؛ مانند نقش شما به عنوان فرزند، پدر و مادر، دوست، مهندس این کارها کمک مفیدی به شما می‌کند.
با بیماری خود آشنا شوید. تا آنجایی که می‌توانید اطلاعات خود را در باره این بیماری بالا ببرید؛ مانند علائم، درمان‌ها، پیشرفت بیماری و باورهای غلط. با افرادی که با بیماری آلزایمر خود کنار می‌آیند مشورت کنید و کتاب و فیلم‌هایی را راجع به آن‌ها بررسی کنید در طول تحقیقات متوجه این موضوع می‌شوید چه عواملی به کندتر شدن بیماری شما کمک می‌کنند.
سؤالات متداول
بیماری آلزایمر با شروع جوانی در چه سنی ظاهر می‌شود؟
بیماری آلزایمر زودرس در سنین 40-50 سالگی ظاهر می‌شوند با این حال ممکن است در دهه 20-30 سالگی نیز تشخیص داده شود.
در خانواده‌هایی که حامل یکی از سه جهش ژنتیکی غیر طبیعی هستند بیماری آلزایمر زود هنگام سریع‌تر شناسایی می‌شود.
طول عمر افراد مبتلا به بیماری آلزایمر شروع جوانی چقدر است؟
میانگین طول عمر این افراد بعد از تشخیص را 8-12 سال گزارش کردند؛ ولی بعضی از افراد بیست سال با این بیماری زندگی می‌کنند. آلزایمر با شروع زودرس سریع‌تر پیشرفت می‌کند.
چه عواملی ممکن است در ایجاد آلزایمر شروع زودرس نقش دارند؟
مصرف الکل، چاقی، دیابت عواملی هستند که ممکن است افراد را در سنین پایین به بیماری آلزایمر مبتلا کنند.
ولی از آن جایی که این بیماری در دوران جوانی رخ می‌دهد کمتر احتمال دارد که این بیماران به فشار خون بالا، کلسترول و سایر بیماری‌هایی که بر مغز اثر می‌گذارند مبتلا باشند.
در نتیجه بیشتر عوامل ژنتیکی نقش مهم‌تری در ابتلا به بیماری آلزایمر در سنین زیر 65 سال دارد.
آیا راه‌هایی برای جلوگیری از آلزایمر زودرس وجود دارد؟
هرچه مغز انسان سالم‌تر باشد آسیب‌های کمتری را تجربه می‌کند شما می‌توانید با اصلاح سبک زندگی تقویت ذهن خود، ورزش منظم و مصرف رژیم غذایی مدیترانه‌ای از مغز خود محافظت کنید.
بنابراین، رعایت کردن این عوامل تین امکان را به فرد می‌دهد که خود را در برابر بیماری آلزایمر ایمن نگه دارد.
